Bugün pazar olduğundan babam da evdeydi. Dün saat 10'da çözmem gereken testten 173 soru daha fazla çözdüğüm için bugün kendime iki saat daha fazla zaman ayırabilecektim.
Bana yazan anonim her gece iyi geceler mesajı atardı. Bazen uyurdum ve mesajına bakamazdım. Bu yüzden mesajına bakana kadar uyumuyordu.
"Ahu" diye babam seslenince telefonumu başımdan kaldırıp "efendim" desem de tekrar cevap gelmemişti.
"Efendim baba" diye içeriye girdim.
"Gel biraz bizimle otur, ne zamandır sohbet edemiyoruz"
"Tamam" diyip telefonumu cebe atıp üçlü koltukta Asu'nun yanına oturdum.
"Abla seni özledim ya, bu kadar çok odanda oturma" dedi. Bana hüzünle bakıyordu.
"Hem sen voleybolcu olmak istiyorsun. Üniversite sınavına girmene gerek yok ki. Voleybol kursuna gitmen gerekmiyor mu?"
"Kızım?" diye kaşını kaldırarak annem ve babam bana bakıyordu. Daha önce hiç onlara bundan bahsetmemiştim.
"Hayalin bu mu?" dedi babam.
"Heves" dedim fısıltıyla çıkan sesimle.
"Heves olsa iyi olur kızım. Ne yapacaksın voleybolcu olup? Seni o kurtarmaz. Sınavına girip iyi bir doktor ol" dedi annem. İşte bu yüzden söylemek istemiyordum onlara.
"Haklısın" dedim sadece.
"Ya haklı değilsiniz! İnsan sevmediği işte çalışırken nasıl başarılı olsun ki?" dedi Asu beklenmedik hareketle.
"Asu" dedim uyarıcı ses tonuyla.
"Abla" dedi.
"Kızlar!" dedi ardımızdan babam.
"Voleybolla ilgili bu evde konu konuşulmasını istemiyorum, bitti"
"Abla sen bir şey demeyecek misin?" hayır anlamında başımı salladım ve başına küçük bir öpücük kondurdum.Birkaç dakika daha içeride oturduktan sonra daha fazla dayanamayıp ders çalışma bahanesiyle odama geçtim.
Telefonumu elime aldım. Dertlenecek kimsem yoktu. Aklıma bir tek anonim çocuk geldi.
Ahu: hey?
Ahu: orada mısın?
Son görülmesine baktığımda bana iyi geceler mesajı attıktan bir dakika sonra çıkıp bir daha girmediğini gördüm. Profiline girdim. Hakkında kısmında voleybol topu emojisi olduğunu fark ettim. Bu bir tesadüf müydü? Yoksa bilerek mi yapmıştı, emin değildim.
Yarım saat daha telefona baktıktan sonra mesaj gelmeyince dersime geri döndüm. Dersler kafamı dağıtmama yardımcı oluyordu. Her şeyi ders çalışırken bir anlığına olsun unutuyordum.
Bugünü kendime ayıracaktım fakat hiçbir hobim yoktu. Neler yapacağımı bilmiyordum. Saatlerdir ders çalışıyordum.
Mesaj gelince masamdan kalkıp yatağımın üstünde duran telefonumu aldım. Anonimden mesaj gelmişti. Beni uzun süre beklettiği için hemen bakmak istemiyordum. Telefonu ters çevirip masamın üzerine bıraktım. Fakat bildirim sesi susmuyordu. Belki gerçekten bir açıklaması vardı. Bu yüzden telefon kilidini açıp mesajına dokundum.
0555**: sen bana mesaj attın?
0555**: ve ben uzun süre mesajına bakamadım.
0555**: çok özür dilerim
0555**: hem senden hem de kendimden
0555**: ama turnuvadaydım
0555**: affedebilir misin?
çok özür dilerim
Ahu: önemli değil0555**: sen iyi misin?
Ahu: iyiyim sadece canım sıkılmıştı, ders dışında ne yapacağımı bilmediğim için sana yazmıştım
0555**: küs değiliz yani?
Ahu: değiliz :)
0555**: oh be
0555**: bi an çok korktum
Ahu: neyden?
0555**: seni daha bulamamışken kaybetmekten
100 okunma oldukk <3
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn.
ÖpüldünüzZzZz<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VOLEYBOL/Texting √
Teen FictionAhu: neyse görüşürüz Voleybolcu: görüşürüz değil mi? Voleybolcu: görüşürüz ya neden görüşmeyelim :) Voleybolcu: görüşürüz :) <3