VOLEYBOL/Texting √

•12•

Voleybolcu: ama

Voleybolcu: ben hâlâ senin karşına çıkamam

Ahu: neden?

Hâlâ neyi uzatıyordu anlamıyordum.

Voleybolcu: seni kaybetmekten korkuyorum.

Voleybolcu: dediğim gibi, seni daha bulamamışken kaybedemem

Voleybolcu: ben buna dayanamam

Ahu: beni kaybedeceğini nerden çıkardın?

Voleybolcu: korkuyorum

Ahu: korkma

Voleybolcu: bana biraz daha zaman verir misin?

Ahu: ellerine pansuman yapmak istemiştim sadece :/

Voleybolcu: dediğim gibi

Voleybolcu: bana zaman tanı

Ahu: o zaman şöyle yapalım

Voleybolcu: ne yapalım?

Ahu: ben sana bakmayım

Ahu: sadece sana pansuman yapayım

Ahu: olmaz mı?

Voleybolcu: olur :)

Ahu: anlaştık o zaman

Voleybolcu: evet, anlaştık :)

Ahu: :)

"Semra senin oğlunun adı neydi?" derken kafamı telefondan kaldırdım.
"Ömer"
"Yaaa. Biliyor musun? Oğlum olsa adını Ömer koyacaktım. İki kızım olunca koyamadık. Olsun o da benim oğlum sayılır, mutlu oldum"
"Gerçekten mi? Ben de çok mutlu oldum" dedi Semra teyze.
Annemin buruk gülümsemesi yüzünden okunuyordu.
Bana daha önceden bahsetmişti, ilk çocuğu erkek olacakmış ama düşürmüş. Bu yüzden içinde hep Ömer isminde oğlu olsun istemiş.

Ahu: senin adın neydi?

Belki Ömer dediğimiz, yani Semra teyzenin oğlu Ömer'dir. Belli mi olur?

Voleybolcu: :)

Ahu: bu bir cevap değil.

Voleybolcu: kızma hemen

Ahu: kızmadım, kızdığımı nerden çıkarttın?

Aslında kızmıştım. Fakat nerden anlamıştı ki?

Voleybolcu: cümlelerinin sonuna normalde nokta koymazsın :)

Ahu: pha nerden anladın ki?

Ahu: demeyeceğim tabii :)

Voleybolcu: :')

Ahu: eee? Yine konu değişti

Voleybolcu: adımı sormuştun değil mi?

Ahu: evet.

Voleybolcu: Selim, adım Selim