VOLEYBOL/Texting √

•20•

Tüm ders boyunca formayla sınıf içerisinde oturmak zorunda kaldım. Ne kadar güzel hissettirse de hocalar neden okul formasını giymedim diye kızdılar. Hocalar kızarken Asaf hepsine tek tek açıklama yaptı. Benim bir suçum olmadığını öğrendikleri zaman sinirli bir şekilde ders anlatmaya devam etmek zorunda kaldılar. 

Asaf neden beni koruduğu hakkında bir fikrim yoktu. Bazen acaba Selim Asaf mı diye düşünüyordum. Asaf bizim okuldaki voleybol takımın yedeğiydi. Olma ihtimali de vardı bu yüzden. Ama Asaf'la iki yıldır aynı sınıftaydık. Bana o gözle baktığını hiç düşünmemiştim. Ya da ben fark edememişimdir, bilmiyorum. Kafam çok karışmıştı. Bu Selim denilen çocuk kimdi? Voleybol oynayanların hiçbirinin elinde sargı yoktu. Çıkarttığı aşikardı. Bu şekilde bulmaya geç kalmıştım. Ama artık bulmak istiyordum. 

Bütün ders boyunca bunları düşünmekten derslere odaklanamamıştım.

Son ders beni heyecan basmıştı. Ömer denilen çocukta bir şeyler vardı. Selim'le buluştuğum hislerin aynısını ona karşı da hissediyordum. Selim benim hiçbir şeyim olmamasına rağmen onu aldatmış gibi kendimi rahatsız hissediyordum. Galiba ben Selim'e kendimi fazla kaptırmıştım. 

Son zil çaldığında eşyalarımı toplamaya koyuldum. Ömer'le nerede buluşacağımızı bilmediğim için yavaş hareket ediyordum. Belki sınıfa gelir öyle gidebiliriz diye. Biraz ayağıma çağırmış gibi olacaktım ama ne yapayım? Ne yapacağımı bilememiştim.  

Asaf yanıma geldi.
"Hadi biz çıkalım Ömer de gelir birazdan"
"Tamam"                                                                    Sınıf kapısından çıkarken Ömer de yanımıza gelmişti.   
 "Arabayla gideceğimizi düşündüysen yanıldın, çünkü 19'uma  yeni girdim ama ehliyet alma fırsatım olmadı ne yazık ki"
"Bir an düşünmedim değil ama sorun değil, normal zamanda da arabayla gidip gelmiyorum sonuçta"
"Bugün otobüsle gitmesen olur mu? Benim yanımda otobüs kartım yok da. Daha doğrusu evim yakın olduğu için kart kullanmıyorum"                       
"Olur tabii ki" Benim otobüsle gidip geldiğimi nereden biliyordu ki?                                                             
"Öykü yok mu?" dedim. İki erkeğin yanında tek kız olarak gezmeye pek alışık değildim sonuçta.   
"Okul çıkışı arkadaşlarıyla sinemaya gideceğini söylemişti"                              "Anladım" Asaf bizim konuşma sırasında hep telefonuna baktı. Birkaç dakika sessizlikten sonra Ömer sessizce Asaf'a bir şeyler söyledi. O sırada da bana mesaj gelince elimi çantama atıp telefonumu çıkarttım. 

Voleybolcu: bakıyorumda yeni arkadaş grubu yapmışsın 

Voleybolcu: çok mutlu gözüküyorsun, forman da güzelmiş 

Voleybolcu: zaten sen bugün beni unutmuş gibiydin, hiç mesaj atmadın 

Ahu: bi sakin ol aaa

Ahu:hem ne bu tripler?

Ahu: sadece arkadaşça yardım etmek istediler ben de kabul ettim bu kadar 

Asaf telefondan bir şeyler gösterdi, Ömer de sessizce cevap verdi. 

Ahu: orda mısın?

Voleybolcu: yanındakinin bundan haberi var mı?

Ahu: neyden?

Voleybolcu: arkadaşça bir yardım olduğundan 

Ahu: öyle olsaydı bilirdim, sadece yardım ediyorlar 

Voleybolcu: hm

Ahu: sana hm 

Voleybolcu: tamam bana hm 

Ahu: şapşal mısın sen yaaa

Ahu: hemen de kabulleniyor 

Asaf yine telefondan bir şey gösterip fısıldaşıyorlardı. Artık cidden merak etmeye başlamıştım. 

Voleybolcu: ne yapayım kızım

Voleybolcu: sevmek suçsa en büyük cezayı benim almam lazım 

Voleybolcu: sen daha diyorsun ki hemen kabulleniyorsun 

Voleybolcu: seni nasıl hemen sevdiğimi kabul edemesem de artık senden gelen her şeye tam tersi hızla kabulümdür 

Ahu: :)

Bu sözler ciddi anlamda çok fazla kalbimi acıtmıştı. 

Ahu: senin hala kim olduğunu bilmiyorum ama seni bu zamana kadar nasıl fark edemedim anlamıyorum. Bu yüzden kendime çok kızgınım, çok 

Voleybolcu: senin bir suçun yok, ben seni uzaktan sevmeyi o kadar çok alışmışım ki yakından sevmeyi nasıl becereceğimi bilmiyorum. 

Ahu: umarım kısa sürede yakından sevmeyi becerebilirsin, ben inanıyorum ki sen uzaktan bu kadar çok seviyorsan yakından çok daha fazlasını yaparsın 

Voleybolcu: yapamam

Ahu: neden? 

Kaplumbağa deden esprisini bu ciddi ortamda yapamam...

Voleybolcu: çünkü bundan daha fazla aşık olunamaz, ben aşkı doruklarına kadar yaşıyorum

Voleybolcu: bu aşkı birlikte yaşayabilir miyiz? 

Ahu: yakından sevmeye başladığın zaman, belki 

Voleybolcu: hm

Ahu: ben eve geçiyorum şimdi, görüşürüz 

Voleybolcu: görüşürüz değil mi?

Voleybolcu: görüşürüz ya neden görüşmeyelim :)

Voleybolcu: görüşürüz 

Telefonu elimden bıraktığımda Ömer Asaf'ın elindeki telefonu çoktan almış sırıtarak bakıyordu. Ne işler karıştırıyorlardı acaba?

Bölümü beğendiniz miii?
Sınav haftasına girdiğim için belki haftaya bölüm atamayabilirim. Lütfen yorum yaparak etkileşimimizi arttırın :')
ÖpüldünüzZzZ<3