Sneeuw

Hoofdstuk 17 - Lipstick

"Wat doen jullie hier?" klinkt het ineens achter hen.

Bram, Liselotte en Fenna schrikken zich een ongeluk. Die reactie maakt hen alleen nog maar verdachter en de jonge vrouw in de deuropening knijpt haar ogen tot spleetjes.

"Zijn jullie inbrekers?"

Automatisch kijken Fenna, Bram en Liselotte elkaar aan alsof een van hen inderdaad een inbreker zou kunnen zijn. Ze zien er misschien niet zo professioneel uit vandaag - Bram in zijn leren jas met slobbertrui eronder, Fenna met haar arm in een mitella en Liselotte met een blauw oog. Ze lopen er inderdaad wat sjofel bij.

Fenna moet lachen. "Nee. Sorry als we je lieten schrikken." Ze loopt op het meisje af. "Wij zijn van de recherche." Fenna laat haar ID zien.

De studente neemt een moment om het pasje te bestuderen. Wanneer ze tevreden is, geeft ze het aan Fenna terug.

"Gelukkig. Ik was al bang dat er criminelen binnengekomen waren. Eerst dacht ik nog dat jullie misschien vrienden zijn van Sofia, maar daar zijn jullie te oud voor."

Fenna werpt een blik naar achter. Bram is ook lichtelijk beledigd. Liselotte heeft niks door, ze is bezig de ruimte goed in zich op te nemen.

"Ben je een vriendin van Sofia?" wil Fenna weten.

"Nou ja, vriendin... We studeren samen en we wonen op dezelfde verdieping, maar we hebben verschillende vriendenkringen." Ze lijkt even te twijfelen, maar stelt dan toch de vraag: "Ik neem aan dat het niet goed gaat met Sofia, aangezien jullie recherche zijn?"

"Officieel mogen we daar niks over zeggen," zegt Fenna veelbetekenend.

De studente knikt dat ze het begrijpt. "Ik ken - kende? - Sofia niet heel goed, maar als er iets is waar ik mee kan helpen..."

"Bedankt. Wat is je naam?"

Bram komt naast Fenna staan en haalt zijn opschrijfboekje tevoorschijn.

"Lydia Bakker. Ik woon twee kamers verderop."

"Kun je Sofia beschrijven? Hoe komt ze over?" Bram praat expres in de tegenwoordige tijd. Het is niet de bedoeling dat ze laten blijken dat Sofia overleden is.

"Ze is heel intelligent. Volgens mij doet ze amper iets voor haar tentamens en ze haalt de hoogste cijfers van iedereen. Ze heeft het volgens mij wel druk, maar met andere dingen dan studeren. Ik zie haar haast nooit, alleen bij de verplichte werkgroepen."

"Heeft ze een vriend?"

Lydia haalt haar schouders op. "De halve faculteit loopt achter haar aan, maar voor zover ik weet, toont ze geen interesse. Misschien heeft ze wel een ouder iemand, iemand met geld."

"Waarom zeg je dat?"

"Ze had soms afspraakjes 's avonds. Dan ging ze helemaal opgedirkt de deur uit; ik herkende haar bijna niet. Dure schoenen, dure sieraden, af en toe van die avondkleding die je normaal gesproken huurt. Ik heb een bijbaan naast mijn studie, maar dat soort kleding kan ik me niet permitteren."

Bram en Fenna hebben dezelfde gedachte: het is duidelijk dat Lydia niet als escort werkt.

"Heeft Sofia vijanden?" vraagt Fenna.

Lydia denkt even na. "Nee, dat lijkt me toch niet. Niet hier, in ieder geval. Ik heb haar nooit ruzie horen maken of chagrijnig rond zien lopen. Ze leek alles wel onder controle te hebben."

Intussen heeft Liselotte de laptop op het bureau opengeklapt.

"Enig idee wat Sofia's wachtwoord is?" onderbreekt ze het gesprek tussen Lydia en de rechercheurs.