YORUM yazmayı ve VOTE atmayı unutmayın lütfen😇💜
*************************************
Birkaç kere uğraşmama rağmen kapıda hiçbir hareketlilik olmamıştı.Ardından gelen sinirle kendime hakim olamayıp kapıya tekme atmıştım.Az önceye kadar demirden olduğunu düşündüğüm kapı bir anda açılmıştı.Gözlerim şaşkınlıktan büyürken belimdeki silahı ellerim arasına alıp sessiz adımlarla içeri girmiştim.
Baekhyun'un sözünü dinlemeyerek harekete geçmem ne kadar mantıklı bir hareketti bilmiyordum ancak yerimde duramıyordum.Belki de burada onları beklerken oğluma işkence ediyorlardı,nereden bilebilirdim ki?Bu düşünce kendimi daha da kötü hissetmeme sebep olmuştu ve daha da hızlı davranmam gerektiğini düşünmüştüm.Kısacası Baekhyun'un sözünü dinlememek kendime göre mantıklı bir fikirdi.
Girdiğim odayı inceleyerek ilerlerken villanın içinden bir ses yükselmişti.Her an bu odaya girebilme ihtimallerine karşı kapının arkasına geçip oradan içeriyi duymaya çalışmıştım.Ses biraz boğuk gelse de bir şeyler anlayabiliyordum.
"Bir haber var mı?"
"Yok efendim.Henüz harekete geçmediler."
"Arayan soran?"
"O da yok efendim." içeriden bir süre ses gelmemişti.Kaşlarım kendiliğinden çatılırken daha net duyabilmek için kulağımı kapıya yaslamaya başlamıştım.
"Bu çocuğun Baekhyun'un çocuğu olduğuna eminiz değil mi?" duyduğum şey tüm kanımın çekilmesine sebep olmuştu.İçimde bir şeyler yanıyordu ve bu berbat hissettiriyordu.Tam da şu anda bu odadan çıkıp adamı alnının tam ortasından vursam ne olurdu?En fazla birkaç yıl hapiste yatar,mesleğimden olurdum.Uzun bir süre de Rahee'den ayrı kalırdım.Böyle bir durumdayken bunu düşünmek adamı öldürme fikrinden vazgeçirmişti.
"Kai'nin kreşe bıraktığı çocuk buydu.Yanılmamak için özellikle kontrol ettik."
"O halde niye hiçbir hareketlilik olmuyor?"
"Muhtemelen sağlam bir plan yapmaya çalışıyorlardır.Elbet harekete geçecekler." onlara uyup plan yapmak için vakit kaybetmemekle doğru bir karar aldığımı fark edince gururlanmıştım.Tabi bu kısa sürmüştü.Merdivenlerden çıkan adım seslerini duymamla kulağımı kapıdan uzaklaştırıp sırtımı duvara yaslamaya başlamıştım.
Odada tek kişilik bir yatak ve bir dolap vardı.Muhtemelen adamlarından birinin odasından birindeydim.Mantıklı düşünmek gerekirse Soo Man denilen adamın bu odaya gireceğini sanmıyordum.O halde bu odaya giren biri olursa atlatmam kolay olabilirdi.
Elimdeki silahı belime yerleştirip merdivenden çıkan kişinin bu odaya gelmesi için içimden dua etmeye başlamıştım.Elimi hızlı tutmak için bir yerden başlamam gerekiyordu sonuçta.Bu odada tek başınma nereye kadar hızlı davranabilirdim?
Merdivenden çıkan kişinin adım sesleri odaya doğru yaklaşmaya başlayınca iyice köşeye sinmiştim.Birkaç saniye sonra kapı açlımıştı.Fark edilmemek için nefesimi tutarken adam odaya adımlamıştı.
Esneyerek odaya giren adam kapıyı kapatmak için bana doğru döneceği sırada ona doğru atılıp elimle ağzını kapatmıştım.Bir şeyler mırıldanıyordu ama ağzındaki elim sayesinde bir şey anlaşılmıyordu ve sesi boğuk çıkıyordu.Oğlum şu anda güvende olsaydı bu andan fazlasıyla keyif alabilirdim.
Ayağımla kapıyı kapattıktan sonra ağzındaki elimi çekmeden adamın sırtını kapıya sert bir şekilde çarpmıştım.
"Selam tatlım,nasılsın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forget Love~Baekhyun
Teen Fiction"Bizi hala unutamadığının farkındayım.Ağzın başka bir şey söylese de gözlerin seni ele veriyor." "Yanılıyorsun Byun Baekhyun.Ben senin bizi bitirdiğin gün,beni arkanda öylece bıraktığın gün seni unuttum.Gözlerimde görmek istediğini görüyorsun,aslını...
