Forget Love~Baekhyun

^8^

YORUM yapmayı ve VOTE atmayı unutmayım lütfennnn💜

*************************************
Lunaparkta geçirdiğimiz tüm vakitler boyunca Baekhyun'dan olabildiğince kaçmaya çalışmıştım.Anlamış mıydı bilmiyordum ama arada bana olan imalı bakışlarını yakalıyordum.Bazen kaşları çatık,sanki bir şeyleri yerine oturtmaya çalışıyormuş gibiydi.Bazende bakışlarında anlam veremediğim daha doğrusu niye öyle baktığını anlayamadığım bir ifade vardı.Tabi çok inceleyemiyordum ve hemen bakışlarımı kaçırıyordum.

"Uyku vaktin geldi gibi Rahee." oyuncakların arasında dolaşırken söylediğim şeyle herkes olduğu yerde durmuş bakışlarını bana yöneltmişti.

"Ama daha Joongi amcam oyuncak kazanmadı bana."(Rh)

"Çarpışan arabalara altı defa bineceğine Joongi amcana oyuncak kazanmasını söyleyebilirdin." şaka değildi.Çarpışan arabalara her bindiğinde bir kere daha binmek istemişti.Sonunda binmemesi için zar zor ikna ederek başka bir oyuncağa binmesini söylemiştik.

"Ama..."(Rh)

"Bu gün biraz geç yatsa bir şey olmaz bence.Küçük adama sözüm var sonuçta."(Jn)

"Ama-"

"Bu kadar kuralcı olma ama Danbi.Biraz akışına bırak.Rahee,haksız mıyım?"(Jn)

"Haklısın Joongi amca."(Rh)

"Joongi." uyarı niteliğinde söylediğim şeyin ardından Joongi sırıtarak omuz silktikten sonra Rahee'yi kucağına alarak hedef vurarak oyuncak kazanılan yere doğru yürümeye başlamıştı.O kadar kuralcı olduğumu düşünmüyordum ayrıca ben anneydim.Tabii ki kurallarım olabilirdi.

"Hadi Joongi amca!Başarabilirsin!" oğlumun desteğine gülümserken bir yandan da Joongi'yi izliyordum.Son atışa kadar gayet iyiydi ancak son atışı kaçırmıştı.Alt dudağımı ısırarak oğluma bakmaya başladığım sırada yüzünün düştüğünü fark etmiştim.

"Anne o yine yapamadı..." dolu gözleriyle alt dudağını büzerek bana döndüğünde nasıl teselli etmem gerektiğini düşünmüştüm.

"Bir dahaki sefere kazanır oğlum.Üzülme."

"Ama hiç kazanamıyor ki...Her defasında bir dahakine diyorsunuz..." bir süre aramızda sessizlik olduktan sonra Rahee gözlerini yanımızda öylece dikilen Baekhyun'a çevirmişti.

"Baekhyun amca bir de sen denesene.Belki sen kazanırsın." hepimizin bakışları Baekhyun'a kayarken onun yutkunduğunu fark etmiştim.Rahee ile konuşurken genelde rahattı.Acaba onun oğlu olduğunu anlamış mıydı?Yoksa bunlar sadece benim kuruntum muydu?Kafam fazlasıyla karışıktı.

"Kazanamayınca ağlamayacaksan şansımı deneyebilirim."(Bh)

"Ağlamam.Yani senin yanında ağlamam.Eve gidince ağlayabilirim belki."(Rh)

"O zaman oynamıyorum."(Bh)

"Anne...Bir şey desene."(Rh)

"Ağlamazsan oynarmış Rahee.Benim yapacak hiçbir şeyim yok.Ama sen ağlamayacağını söylersen bilemeyeceğim..."

"Ağlamam.Erkek adam sözü." söylediği şeye Baekhyun kıkırdamıştı.Oğlumun bunu da Joongi'den öğrendiğine o kadar emindim ki.

"Pekala o zaman."

Baekhyun Joongi'nin az önce bıraktığı silahı eline alıp atış yapmaya başlamıştı.İlk atışında hedefi tam ortasından vurmuştu.Bunun şans eseri olduğunu düşünürken diğer üç tanesini de aynı yerden vurmuştu.Oğlum ise bu sırada heyecandan yerinde duramayacak hale gelmişti.