Page 03

584 107 15
                                    

2017.09.30
සෙනසුරාදා
හවස

හුගක් වෙහෙසකර දවසක්. මාසෙ අන්තිම දවස නිසා කන්තෝරුවේ වැඩ හවස් වෙනකන්ම කරන්න වුණා. බෝඩිමට යන බස් එක එන්න තව විනාඩි පහලවක් තියනවා. කන්තෝරුව ලගම පොඩියට අටවන් තිබුණ කඩ කෑල්ල ඇතුලට ආවේ හවස තේක මග අරින්න බැරි කමට. වැඩ කරන කෙනා කිරි තේ එකක් ගේනකන් මං බලන් ඉන්නේ එහා පැත්තෙන් ඉදගෙන ඉන්න මහත පිරිමි කෙනා දිහා. ඒ කෙනා ඇදන් ඉන්න කමිසය කොයි කඩෙන්ද දන්නෑ ගත්තේ. මොකද ඒ තරම් මහත කෙනෙක්වත් මතක් වෙලා තියනවා ඒක මහපු කෙනාට. ඊට ටිකක් එහයින් ඉදන් ඉන්න ඒලෙවල් පංති යන කෙල්ලෙක් රස්තියාදුකාර පෙනුමක් තියන වැඩිහිටි කොල්ලෙක් එක්ක හරි හරියට කයිවාරුව. වැඩිහිටි කොල්ලා කෙල්ලගේ ඉණ වටේ අත යවන් ඉන්න එක මට පේන්නේ වෙනස් විදිහකට. වයස විසි හතක ගෑණු කෙනෙක් වෙලත් ඒ දිහා බලන් ඉන්න තරම් දියුණුවක් මට තිබ්බේ නෑ.

තවත් විනාඩියක මට මගේ කිරි තේක ලැබුණා. කිරි  නැති කහට නැති සීනි වැඩි කිරි තේක බෝඩිමේ කිරි තේකට වඩා හොද එකක්. රුපියල් තිස් පහකට කිරි තේක බොන්නෙත් බස් එකට රුපියල් හැට පහක් දෙන්න ඕනි නිසා. මොකද ඉතුරු දෙන්න තියන පහේ ඒවා ගනන් කරා නම් මට මාසයක් වුණත් නොමිලේ බස් එකේ යන්න පුලුවන්.

බස් එක එන්න විනාඩි හතක්ම තියනවා. නිමිලා තිබුණ තේක බොන්න ඒ තරම් වෙලාවක් ගියෙ නෑ. තහනමක් නැති නිසා මං දිනපොතත් එක්ක මෙතනම ඉදගෙන හිටියේ අනිත් අයව නිගමනය නොකර ඉන්න ලොකු උත්සහයක නිරත වෙන ගමන්. මගේ ඉස්සරහින් ඉදගත්තේ පොඩි ලමයෙක් එක්ක වයස හතලිහක විතර පිරිමියෙක්. ලමයට සීතල කිරි පැකට් එකක් අරන් දීලා කහට එකක් බොන මනුස්සයා ඉරිලා තිබුණ මුදල් පසුම්බිය එලියට ගන්න ටිකක් අදි මදි කලා. පොඩි ලමයෙක් දැක්කම හිනා වෙන පුරුද්දක් මට නෑ. ඒ වෙනුවට මට හිතෙන්නේ ඒ ලමයගේ අම්මා ඉන්නවා ඇතිද නැත්තන් ලමයට තාත්තා විතරක් ඉන්නවා ඇතිද කියලා. මගේ වෙලාව ඉවරයි. මං අදට නවතිනවා.

°°°°°°°°°°°°°°°

මොකද හිතෙන්නේ ?

by blacklove.

දිනපොත | 𝙶𝙻 ✔️Where stories live. Discover now