2017.12.11
හිත සීතල කරගෙන යන හීන් පොද වැස්සක් උදේ ඉදන්ම. මේ සීතල දෙසැම්බරය. අඩුම පෙබරවාරියේ මැදක් වෙනකන් මේ වැස්ස එක ගානට. මං ආසයි ඒ හීනි පොදේට. මොකද ගුගුර ගුගුර පොලොවට වැටෙන ලොකු වැහි බින්දු වලට වඩා මේ හීන් සීරුවෙන් වැටෙන පොදේ මිනිස්සුන්ගේ හිත් සංසුන් කරනවා. මං කොහොමටත් විශේෂ උත්සව කාල වලට වැඩි කැමත්තක් නෑ. මිනිස්සු උත්සවශ්‍රීයෙන් සමරන දේවල් අගේ කරන්න මට ලොකු ආසාවක් නෑ.
ඒත් ගත හිරි වැටෙන සීතලේ නත්තල් සමරන එකට මං කැමතියි. නත්තල ගතට වගේම කනට පවා මිහිරියි. මං කතෝලික නම් නෙවෙයි. ඒත් අවුරුද්දෙ අන්තිමට හිතට දැනෙන ඒ සැනසීම මාව නත්තලට ඇබ්බැහි කරා.
මං හිටියේ 'පූජ්‍ය පක්ෂයට වෙන් කරවා ඇත' කියලා ගහලා තිබුණ තැනක. හරියටම මට අද පාරේ ඉස්සරහින් වටපිට බලන්න පුලුවන්. තවත් වංගුවක් පහු කරා. වයසක කාන්තාව පොඩි ප්ලාස්ටික් පුටුවක් තියාගෙන වැස්ස දිහා බලන් හිටියා. ඒ ගෙදර පහු වෙලා නම් දැන් හුගක් වෙලා.
දින කීපයක් මුණ නොගැහුණ ඇස් දෙකක් වෙනුවෙන් මගේ හිත පේ වෙලා. කවමදාවත්ම නොලැබෙන අසම්මතේක නතර වෙන්න වෙලා. රණවිරු බස් නැවතුවම මට හොදින්ම දකින්න හැකි වුණත් අදවත් එතනින් නතර වෙයිද නැද්ද කියලා බයක් දැනෙනවා.
නැවතීමකින් තොරවම නැවතුම අදත් පසු කරා. දින කීපයක් ඇයව දකින්න නොහැකි වුණා. මගේ නැවතුම වෙනකන් හිත කල්පනා ලෝකෙක තනිවුණා.
°°°°°°°
Blacklove .
YOU ARE READING
දිනපොත | 𝙶𝙻 ✔️
Non-Fiction" ඔහුගේ දෑත් වල පහස ඇයව සනසමින් ඇතැයි මට අනුමාන කල හැක. සමහර වෙලාවට මම එලෙස තවත් කෙනෙකුගේ ස්පර්ශයක් දැනුණ මොහොතක් හෝ වැලද ගැනීමක් සිහි කරන්න උත්සහා කරනවා. එය මගේ හදවතට බර වීමක් වගේ දැනෙනවා." Non fiction | GL | Diary Published date :-2022.04.02 Finis...
