Page 17

374 83 11
                                    

2018.01.02

නැවුම් නොවන නැවුම් දිනක්. වසරක ඇරඹුම ඕනිවටත් වඩා කාර්‍යබහුලයි. නව වසරේ කන්තෝරුවේ පලමු දවස. පහුවුණ වසරෙත් ඒ දවසෙම මේ විදිහට නැවුම්ව ඒ ආරම්භය පිලිගත්තට දැන් එය බොහෝ අයගේ අතීතයක් පමණයි. ඉතින් අද දවසත් කෙදිනක හෝ එලෙස අතීතයක් වෙන බව නියතවම කාටත් පැවසිය හැක.

නමුත් සිතුවිල්ලයි වඩා වැදගත්. එදා නම් මා කෙලෙසකවත් නොසිතන්න ඇති ඒ ආරම්භ වුණ වසර අවසානයේ හදවත එක් තැනක නැවතේවි කියා. ඒ දවස් සිතාගත නොහැකි වේදනාකාරී අතීතයක් වීම දරාගත නොහැකි අනෙක් කාරණාවයි.

ඒ දිනයේ ඇය නමින් ප්‍රේමය නම් ගස රෝපණය වී අද වන විට එහි මුල් ශක්තිමත් ලෙස සවි වී ඇත. මගේ හදවත ඒ රූස්ස ගස පාමුල සන්සුන් ලෙස මිහිදන් ව ගොස් හමාරය. අසම්මත යැයි පවසන ප්‍රේමයේ ද ඇත්තේ සම්ප්‍රදායික මිනිසුන් දකින රාගයම පමණක් නොවේ. රාගය කොයි තැනක වුවත් ජීව විද්‍යාත්මකයි.

සම්මත ප්‍රේමයේද සුරාන්තයකින් අවසන් වූ ජීවිත කතා ඕනෑ තරම් ඇත. නමුත් මාගේ ප්‍රේමය මානුශීය යි.

උදෑසනම කන්තෝරුව අසල මහල් නිවසේ නව යුවල දැකීමෙන් කිසිදාක නොවූ තනිකමකින් ගතම අඩපණ වී ගොසින්. මොහොතකට සිතුණා පෙර දින මැදියමේ ඔහුගේ පහස ඈ කෙතරම් විද ගන්නට ඇතිද කියා.

එලෙසම ඇයත් ,
ඇය නිසාවෙන් වේදනා විදින මා ගැන නොදැනම පෙම්වතුන් ලෙස ඔහුගේ පහසේ සැනසෙනවා ඇති. ඒ ගැන මාගේ සිතුවිල්ලක් පවා වේදනාකාරීයි.

°°°°°

ගොඩක් ස්තූතියි කතාවට ආදරේ කරනවට.
මං ගිහින් එන්නම්.

දිනපොත | 𝙶𝙻 ✔️Where stories live. Discover now