Με φιλαει με παθος αλλα τον κοβω
"Γυρνα τωρα και σκυψε και κανονισε να μην φωναξεις"
Κλειδωνω πισω την πορτα και του κατεβαζω πρωτος το τζην του ανυπομονα
"Τα χερια στον τοιχο και σκυψε" με υπακουει κανει αυτο που του ζηταω και σκυβει δινοντας μου προσβαση. Ισα που κατεβαζω το δικο μου παντελονι βγαζω έξω την στυση μου που εδω και λεπτα πιεζεται ασταματητα μεσα στο μποξερακι μου , του τριβω τους γλουτους και τον ζουλαω καταπολεμωντας την επιθυμια μου να τον χτυπησω διαδοχικα πανω στην λευκη του επιδερμιδα αφηνοντας τα σημαδια της καυλας που έχω για εκεινον, φτυνω στο χερι μου και -
"Σιγουρα μωρο μου?" του λεω ψιθυριστα και πιανει την στυση μου δειχνοντας με πως θελει και αυτος πως ειναι ανυπομονος
"Με καβλωνεις ασχημα μωρο μου πολυ ασχημα "και το βαζω εξισου ανυπομονα κανοντας τον να μορφασει απο πονο , γυρνα το κεφαλι του " ολα καλα συνεχισε" μου λεει ξεπνοα, εξω ακουω το νερο απο το νεροχυτη να τρεχει και επειτα καποιος ολοκαθαρα κοβει χαρτι και επειτα ακουγεται ο ηχος απο το μεταλλικο καδο
"Σου αρεσει να σε πηδαω ομορφια μου ετσι?" τον χωνω δυνατα, τον καρφωνω και τον αποσυρω μαλακα ισα για να ακουσω την ανασα του να βγαινει αποτομα και τωρα ο Τζεημς σκυβει κι αλλο σε μενα , σημαδι πως ανυπομονει για την επομενη διυσδυση, " οτι και να κανεις μου αρεσει Κρας , οτι και να μου κανεις" ο τροπος που το ζηταει με τρελαινει και ξαναμπαινω αυτη την φορα ακομη πιο δυνατα και κοφτα , τον πιανω απο τον αυχενα , σχεδον του πειθαναγκαζω το κεφαλι να γυρισει στο πλαι ισα για να βρω το στομα του και τον φιλαω απληστα καθως ο ανδρισμος μου τον διακορευει ξανα και ξανα , ασταματητα , " θελω να χυσω "μου λεει και δεν ειναι ο μονος , ο ρυθμος μου γινεται φρενηρης " κι εγώ" τον παιζω συνεχεια στον ρυθμο που μπαινω μεσα του και τωρα τα βογγητα μας ακουγονται δυνατα, οι ηχοι της τουαλετας σιωπουν και ειμαι σιγουρος πια οτι ακουγομαστε αλλα αληθεια δεν με νοιαζει, δεν με νοιαζει τιποτα , παρα μονο αυτο που γινεται μεταξυ μας, αυτο που δεν θελω να χασω ποτε απο την ζωη μου " εισαι ..εισαι.." προσπαθω ανεπιτυχως να μιλησω αλλα ο καταιγισμος των ασιθησεων και η κορυφωση που ερχεται με κανει να μην μπορω να αρθρωσω κουβεντα " δυνατα..πιο δυνατα" μου λεει καθως τα γονατα του λυγιζουν , σχεδον τον συγκρατω κι εκεινος τοποθετει τα χερια του στον τοιχο ξανα για να μην γληστρησει απο τις αλλεπαλληλες ωθησεις " τωρα ..τωρα γλυκο μου μωρο ..τωρα " και με αυτα τα λογια με μπερδεμενα βογγητα χωρις καμια σκέψη αλλη νιωθω να τελειωνω καθως στο χερι μου νιωθω κι εκεινον να ανταποκρινεται με το ιδιο τροπο οπως κι εγω
YOU ARE READING
That Kind Of Man
Romance"Tι είδους άντρας είσαι δηλαδή?" ψιθύρισε σχεδόν τραυλίζοντας ο Τζέημς. "Μη διαχειρίσιμος" του απάντησε αμέσως καθώς τα χείλη του ενώθηκαν με τα δικά του.
