That Kind Of Man

Σε ανακαλύπτω απο την αρχή

Πέντε μέρες μετά

Πέντε μέρες μετά και δεν είχα καμμία κλήση , καμμία ένδειξη ζωής απο τον Κρας. Τα νευρα που είχα στην αρχή δεν με εκαναν να σκεφτώ καθαρά τα λόγια μου προς εκείνον. Απαίτησα απο εκείνον να μου πει οτι με αγαπάει , όταν αυτό που είχαμε ήταν μόνο σεξ. Και στην τελική ναι..τα πλήρωσε όλα για εμένα τα χρόνια που ακουλούθησαν, αλλά όντως όπως είπε κι εκείνος δεν ήταν κατι σπουδαίο. Ο Κρας έχει χτίσει μια οικονομική αυτοκρατορία. Τα χρήματα που διέθεσε για μένα ήταν χαρτζιλίκι όχι αποδειξη οτι με αγαπάει.

Κι ετσι την πέμπτη μέρα ξεκίνησα να πέφτω στο βούρκο της αυτολύπησης. και ξεκίνησα να θυμωνω με εμένα. 

"Αυτό πίστευες, αυτό του είπες Τζεημς. Και καλά έκανες. Μην νιώθεις άσχημα "

Ο Πιερ κάθεται εδώ και ώρα στωικά απέναντι απο το καβαλέτο μου. Ειχα υποσχεθεί μια προσωπογραφία του αλλά τα πινέλα μου δεν συνεργάζονται. Όσο σκέφτομαι οτι του ειπα οτι ακόμη ειμαι ερωτευμένος..

"Ανοιξα το στομα μου και δεν ήξερα τι του έλεγα. Το μονο που δεν μετανιώνω ειναι το χαστούκι"

Ο Πιερ σηκώνεται όρθιος και πλησιάζει το καβαλέτο μου. Κάνει προσεκτικά στην άκρη τα πινέλα και τα χαρτιά μου, τις ακουαρέλες και τα ακρυλικά που έχω ακατάστατα πάνω στο μεγάλο ξυλινο τραπέζι και κάθεται στην γωνία της ξυλινης επιφάνειας.

"Αυτός χάνει στην τελική. Μου τον περιγραφεις ως έναν αυτοδημιουργητο κροίσο , αμειλικτο με διασυνδεσεις και εταιρείες που διοικεί μόνος του, αλλά ειλικρινά ο αντρας αυτός είναι πρωτάρης στα αισθηματικά. Αν ημουν στην θέση του θα ερχόμουν με την πρωτη πτήση και θα σε έκανα δικό μου θελεις δεν θελεις"

"Που δεν θελει προφανως. Ούτε τηλέφωνο. Κλασικός Κρας , τι περίμενα ?"

Ο Πιερ σκύβει και πιάνει το πρόσωπο μου. Με φιλά απαλά στα χείλη χωρίς να ανταποδώσω το φιλί του.

"Εισαι υπεροχος άντρας και αυτός χάνει. Κλισέ αλλά είναι αλήθεια. " λεει στα χείλη μου και σηκώνεται πάνω με φόρα " Την κάνω . Αρκετά αντεξα να ακούω για τον Κρας σου. "

Χαμογελάω αμυδρα.

"Συγνωμη ..είναι που.." ανασηκώνω τους ώμους. 

Είναι που ο Κρας θα είναι παντα ο αντρας που θα με στοιχειώνει.

"Ξέρω" μου απαντα με ειλικρινες ύφος και φευγει χωρίς να πουμε κάτι αλλο.