Δεύτερο για σήμερα μην χάσουμε την σειρά! Πεθαίνω λιώνω για την ιστορία λέμε!
"Κύριε Αλεξάντερ ! Όλα πήγαν καλά?"
Η Ροζαλίντα είναι ισπανίδα, δουλεύει για εμένα τα τελευταία έξι χρόνια. Έχει μελαμψή επιδερμίδα και μια κατάλευκη οδοντοστοιχία που την αφήνει να φαίνεται ασταμάτητα. Σαφέστατα η πιο χαμογελαστή υπάλληλος που είχα ποτέ.
"Όλα καλά Ροζ" πίσω μου έρχεται ο Τζέημς με διστακτικό βήμα. Τον κοιτάζω λοξά καθώς τον βλέπω να περιεργάζεται το μεγαθήριο που απέκτησα πριν δυο χρόνια και απο τότε το επιλέγω για μόνιμη κατοικία.
"Και αυτός ο όμορφος νεαρός ποιός είναι?"
Την βλέπω να σκουπίζει τα χέρια της στην λευκή ποδιά της και να πλησιάζει τον Τζέημς με το πιο μεγάλο της χαμόγελο.
"Ο Τζέημς θα μου κρατήσει συντροφιά στο φαγητό"
"Χάρηκα" το όμορφο αγόρι μου δίνει το χέρι του και χαμογελά γλυκά. Είναι ευγενικός με φυσική χάρη αν και δεν νομίζω να αντιλαμβάνεται την φυσική κομψότητα που αποπνέει.
"Ροζαλίντα ειδοποίησε την Αισε να μαγειρέψει για δυο και συνόδεψε τον Τζέημς στον ξενώνα του πάνω καταστρώματος"
"Το δωμάτιο δίπλα απο το δικός σας κύριε Αλεξάντερ?"
Κοιτάω τον Τζέημς που έχει σκύψει το κεφάλι λες και έχει κάνει κάτι κακό. Θα κοπούν αυτά σύντομα. Αρκεί να μείνει δίπλα μου.
"Ναι "
"Τζέημς " τον κοιτάω και ισιώνει το κορμί του σαν να είναι έτοιμος να δεχτεί εντολές. Μου αρεσει που είναι έτοιμος για εμένα. Αυτό θα μας χρησιμεύσει.
"Ακολούθησε την Ροζαλίντα, κάνε ένα μπάνιο και θα σου φέρω εγώ μερικά ρούχα μου καθαρά. Αργότερα μπορούμε να πάρουμε καινούργια"
Δαγκώνει το χείλος του.
"Είστε καλός" δαγκώνει το χείλος του.
Θέλω να του πω πως να του αγοράσω μερικά ρούχα ή ένα κατάστημα ρούχων για εκείνον δεν είναι αρκετό. Αν αποφασίσει να γίνει δικός μου θα τον νταντέψω και θα τον κακομάθω όσο δεν πάει. Αλλά δεν λέω τίποτα.
"Να με συγχωρείς μόνο αλλά θα αργήσω λίγο. Θα κάνω μερικά τηλέφωνα και θα σε βρω στο κατάστρωμα . Θα σου δείξει η Ροζαλίντα που είναι η τραπεζαρία. Ξεκίνα να τρως χωρίς εμένα"
"Μάλιστα κύριε"
Ξεφυσάω.
Ειλικρινά δεν ξέρω πως θα καταφέρω να μην τον πηδήξω απο το πρώτο βράδυ. Ο Τζέημς είναι άπειρος και θέλω να το πάω αργά μαζί του. Όλα θα γίνουν. Το πέος μου σκληραίνει μόνο στην σκέψη πόσα μπορώ να του μάθω.
VOUS LISEZ
That Kind Of Man
Roman d'amour"Tι είδους άντρας είσαι δηλαδή?" ψιθύρισε σχεδόν τραυλίζοντας ο Τζέημς. "Μη διαχειρίσιμος" του απάντησε αμέσως καθώς τα χείλη του ενώθηκαν με τα δικά του.