Mi dispiace. -Merih Demiral-

yirmi üç

Merih'in ağzından :
"Nisan," Dönüp bakması için arkasından koşmaya devam ettim, "Kendini kandırıp durma, şu Sergej'i de oyalama!"

"O ne demek ya? O ne çirkin bir ifade?"

"Ne demek olduğunu ikimiz de biliyoruz Nisan, görmüyor musun? İkimiz de birbirimizi seviyoruz."

"Sen hala beni seviyor olabilirsin küçüğüm," Aşağılar gibi beni süzdü. "Seninle olan her şey seni o kızla gördüğüm gün bitti."

"Öyle mi? Neden hastanede meydan okur gibi konuştun onunla? Neden gitmedin? Ben senden gitmek isterken ben de gidemedim, Nisan , seni seviyorum, seni çok seviyorum, çok da özledim." Olmuştu, sonunda içimdekileri ona dökmüştüm. Bizimki de böyle bir aşk hikayesiydi işte, normal şartlarda kadın koşarak adama sarılır, öpüşürler falan, sonrası Allah Kerim ama Nisan'dı bu, önce geri çekilip hareketlerini izlemek lazımdı.

"Bu artık bir şey ifade etmiyor," Gözlerini utanır gibi kaçırdı. "Her şey bitti."

"Biz bitti demeden bitmez!" Elimi sertçe masaya vurduğumda Nisan derin derim nefes alıyordu.

"Nesin lan sen Fatih Terim mi?"

"Yoo," İstifimi bozmadan devam ettim. "Değilim Fenerbahçeliyim ben."

"İyi, iyi , aferin, ben de babadan Beşiktaşlıyım." Nisan'ın bunu söylerken yüzünde haklı bir gurur vardı, beşiktaşlı bir babanın evladıydı, Kerim Amca.. Ex kayınpederim.. Olmaya da bilir, bilmiyorum , o adamı unutamıyordum.

"Ha bu arada Kerim Amca nasıl ya ? İyi mi, Annen nasıl?"

"Çok iyiler," Nisan saatine bakarak konuştu,"Hatırlattığın iyi oldu uçakları yarım saat sonra iniyor."

"Buraya mı geliyorlar?" Heyecanla konuştum, onları çok özlemiştim. Gooooolll!!!

"Evet, onları Sergej ile tanıştıracağım."

Sergej ile mi? Ofsayt.. Ofsayt.. Allah aşkına vara gidelim..

selaaam, kafama kesti neredeyse 1,5 sene sonra yeni bölüm attım, hikayenin okunduğunu görüyorum, az çok mutlu oluyorum, umarım beğenirsiniz, öneri cart curt için dm'ye gelebilirsiniz, öptüüüüm.