SENİN İÇİN VARIM (TAMAMLANDI)

Bölüm 60

🌟Büşra🌟

Uyku dediğimiz şey hem fiziksel hem de duygusal olarak sağlığımızı sağlarken şu an tekrar uyanmak zorunda hissediyordum. Uyuyp sağlığımı düzenli bir şekilde tutmak istiyorum! Yatakta, yanımda hissettiğim çökme ile gözlerimi yavaşça araladım. Ama bazen dış çevre buna engel olabiliyor.

Ekin yataktaki boşluğa oturmuştu ve saatini koluna takıyordu. "Ekin..." dedim sessizce. Alper'i uyandırmak istemiyordum.

Ekin bana döndüğünde dirseğini yatağa yaslayarak bana yaklaştı ve alnımdan öptü. "Ben mi uyandırdım seni? Özür dilerim." diye fısıldadı.

Başımı iki yana salladığımda da yanağımı okşadı yavaşça. "Nereye gidiyorsun?" dedim onu süzerek. Siyah kot pantolonunu ve gri gömleğini gitmişti. Yanında ise siyah, polar ceketi vardı.

"Namaza." diyip gülümsedi. "Bugün bayram ya hani. Sen hala uyanamamışsın, hadi uyu sen. Kahvaltı saatine uyandırırım seni." dedi ve tekrar öpüp omuzlarımdan tutarak yatırdı beni.

Güldüm. "Alper büyüyünce onu da götürecek misin?" dedim bedenimi ona çevirerek. Alper'le alakalı gelecek hayalleri kurmak hoşuma gidiyordu.

Alper'e doğru dönüp derin bir nefes aldı ve yavaşça verdi. "O bir büyüsün de..." Bana döndü tekrar. "Ömrüm yeter de ben görür müyüm o günleri bakalım." dedi gülerek.

Yattığım yerden doğrulup ona yaklaştım. "Deme öyle. Bu çocuğu ve onun kardeşini beraber büyüteceğiz. Unutma bunu."

"İkinci çocuğu yapacağız yani." dedi gülerek. Aklın fikrin orada Ekin!

"Alper bir büyüsün de..." dedim onun taklidini yaparak." Hadi sen geç kalacaksın." diyip yanağından öptüm.

Ekin dudaklarını dudaklarıma bastırdıktan sonra kalktı ve sessizce odadan çıktı.

🌟🌟🌟

"Güzelim..." Ekin'in sesini duyar duymaz gözlerim açıldı. Yatakta diğer tarafa döndüğümde de Ekin, Alper'i yatağa yatırmıştı ve bayram için aldığımız takımı giydiriyordu.

O konuda Allah var, hakkını yiyemem kocamın. Bütün işi kadına bırakan, sanki dünyayı o yaratmış gibi davranan adamlardan değildi. Her konuda yapabildiği kadar elimden tutmaya çalışıyordu. Alper'le ilgileniyor, evi temizliyor hatta yemek bile yapabiliyordu.

Yatakta oturur pozisyona geldiğimde Alper arkasındaki hareketliliği farkedip bedenini yan çevirdi ve kolları üzerinde bedenini kaldırdı. Dengesini sağlayıp emekleyerek yanıma gelmeye çalışıyordu ama yapamıyordu. Daha küçüktü neticede.

Bu ayın sonunda sünnet olacak ama bakalım o zaman da daha küçük diyebilecek miyim?

"Emekleyecek ama beceremiyor oğlum." dedi Ekin gülerek. Alper'in üstünden çıkardıklarını topluyordu. "Daha küçük neticede. Dimi annesi?" dedi ve odadaki banyoya ilerledi.

"Küçük tabi benim oğlum daha. Daha 6 aylık." diyip Alper'i kucağıma aldım. Sayısız öpücük bırakırken Ekin odaya tekrar geldi.

"Hadi sen de kalk hayatım. Aşağıda kahvaltı hazırlanıyor, gelin hanım burada yatıyor!" dedi kızarmış gibi yaparcasına. "Zamane gençleri inde hiç edep adap kalmamış. Şuna bak! Gelinin bu saate kadar uyuduğu nerede görülmüş." dedi yüzünü buruşturarak.