warrior | sanegiyuu

vi

Giyuu sırtındaki çantasıyla yorgun adımlarla eve doğru ilerlerken gününü gözden geçiriyordu, Sensei ile görüşmüştü ve kulübe daha sık geleceğini ona iletmişti. Ustası her zamanki anlayışı ve hoşgörüsüyle onu karşılamıştı, İblisler'le yaşadığı olay hakkında da oğlana destek olup onun içini rahatlatmıştı. Daha sonra klasik bir şekilde derslere girip çıkmış, defterine bir şeyler karalamış ve sessizce Sanemi'yi izlemişti.

Bugün kulüpte konuştuktan sonra pek görüşme şansları olmamıştı, dersler oldukça yoğundu. Haftaya vizeler başlıyordu ve Giyuu'nun fizik çalışması gerekiyordu.

"Giyuu?" Yanında yürüyen arkadaşının sesiyle düşüncelerinden sıyrılıp Shinobu'ya döndü. "Sanemi'yle nasıl gidiyor? Son zamanlarda hiçbir şeyden bahsetmiyorsun."

Giyuu derin bir nefes aldı ve her şeyi anlatıp anlatmama konusunda kararsızlıkla düşündü. Shinobu bu konuda onun her zaman destekçisi olmuştu.

"Um... Aslında durum fena değil. Son birkaç gündür daha yakınız diyebilirim ama biliyorsun o Sanemi... Sıcak soğuk oynamaya bayılıyor." Giyuu gözlerini kızdan ayırıp kaldırım taşlarına odakladı. Dediklerinde son derece haklı oluğuna inanıyordu.

"Belki de sen de bir adım atmalısın. Senden bir hamle gelmediği için ilgisinin karşılıksız olduğunu düşünüyor olabilir." Tabii ki bu da bir ihtimaldi, yine de Giyuu bardağın boş tarafından bakmayı tercih ederdi.

"Boş yere umutlanmak istemiyorum."

"Boş yere olup olmadığını denemeden bilemezsin." Shinobu ısrarcı tavrını sürdürürken Giyuu oflayarak nefesini hızla dışarı üfledi, o an bir kez olsun düşünmeden haraket etmek istemişti. Risk almak ve olacakları görmek sadece kısa bir anlığına aklından geçti. Ani bir hareketle yolun ortasında durdu, cebinden telefonunu çıkarttı ve mesaj yazmaya başladı.

"Ne yapıyorsun?" Siyah saçlı kız arkadaşına şaşkın bir tavırla bakarken yavaş adımlarla yanına ilerledi ve elindeki telefonun ekranına göz ucuyla baktı. Ekranın üst kısmında gördüğü isimle gözleri yerinden çıkacakmışcasına açılmıştı.

"Hala bana fizik çalıştırma konusunda kararlı mısın?" Giyuu yazdığı mesajı son bir kez kontrol ettikten sonra gönderdi ve ekranı kilitleyip telefonu cebine attı. Az önce cesaret patlaması yaşayıp Sanemi'ye mesaj atmamış gibi sakin adımlarla yoluna devam etti.

"Giyuu!" Şaşkın bir şekilde olduğu yerde kalan kız arkasından koşar adımlarla gelirken siyah saçlı oğlan tepkisiz kalmayı tercih etti, risk almıştı ve sonuçlarını görmek istiyordu. Ya şimdiydi ya da hiç, eğer Sanemi ona ders çalıştırmak isterse Shinobu'ya hak verecekti. Ama aksi olur ve red yerse bu konuyu bir daha açmayacaktı.

"Bu çok aniydi, hiç senlik değil. İyi misin?" Evet, kesinlikle çok ani ve ondan beklenmeyecek bir davranıştı. Ama Giyuu bıkmıştı, sanki her şey çok yolundaymış gibi bir de aralarındaki bu bilinmezlik onu fazlasıyla yoruyordu. Cebindeki telefonun titrediğini hissettiğinde kızın sorusunu pas geçti ve titreyen elleriyle telefonu çıkarttı. Az önceki soğukkanlı tavırları yok olmak üzereydi ve ne yaptığının farkına yeni yeni varıyordu.

Büyük bir panikle kilidi açtıktan sonra gelen mesaja bakakaldı. "Tabii ki de Tomioka, bir anlaşma yaptık. Karşılığında yine beni çizeceksen sana fizik çalıştıracağım."

"Kabul." Derin bir nefes verdi ve az önce yapmış olduğu deliliğin gerçekliğiyle yüzleşti, bu seferlik oynadığı kumarı kazanmıştı. Telefon tekrar titrediğinde gözlerini elindeki telefonun ekranına çevirdi.

"O zaman saat dörtte, benim evimde." Bir anlığına onun evine gideceği düşüncesiyle kalbi son hız atmaya başlamıştı.

"Pekala." Mesajı yazıp başını telefonundan kaldırdıktan sonra gözlerini yanındaki siyah saçlı kıza çevirdi, Shinobu ağzı açık ona bakıyordu.