14

46 4 0
                                    

14


It was pass 3:30AM when I woke up. Two weeks ago, Simon planned a morning trip to Tagaytay to see the sunrise but it didn't happen immediately because of our busy schedule. Hindi nagkakatugma ang mga schedules namin dahil sa tuwing vacant ang schedule ko sa isang partikular na araw, occupied naman ang kaniya.


Kaya ngayon lang magkakatotoo ang plano niyang iyon dahil pareho kaming libre ngayong araw. Paniguradong kaunti lang ang mga taong magpupunta sa Highlands dahil weekday naman. Wednesday to be exact.


Ang paalam ko ngayong araw ay si Peachy at Iya ang kasama ko. After taking a bath, I wore a simple fall inspired outfit. Paniguradong malamig sa Tagaytay ngayon. It is the last week of January.


"Good morning, Si. Where are you?" Kaagad kong tanong noong sinagot niya ang tawag ko.


"I'm outside your house already. Labas ka na. I'll be waiting for you." Nagmamadali kong pinatay ang call at hinakot ang mga gamit na dadalhin ko.


Nasa loob ng tote bag ang mga stuffs na maari naming kailanganin mamaya. I also brought my laptop with me, just incase may trabahong ibibigay si Mommy sa akin ngayong araw. Kaagad kong nakita ang sasakyan niyang naka-park sa gilid ng daan.


"So cold!" Reklamo ko noong nakapasok ako sa loob ng sasakyan.


"I can turn off the aircon, you want?" Tanong niya at tiningnan ako.


"Don't look at me. I look pale." Ani ko at iniwasan siya ng tingin.


Hindi ako nakapag-ayos dahil nagmadali ako noong nalaman kong nasa labas na pala siya ng bahay, naghihintay sa akin. Tiningnan ko ang mga gamit na nakalagay sa passenger seat. May comforter at gitara roon.


"It's okay if you want to sleep. I know it's too early for you to wake up." Aniya noong nahuli akong humihikab.


"Kwentuhan na lang kita para hindi ka mainip. Madami akong baon!" Sabi ko at humagikgik.


"I love that vibe, Nat. About what?" Tinaasan niya ako ng kilay.


Mahilig din talaga sa tsismis ang isang ito. Hindi naman tungkol sa isang partikular na tao ang tsismis ko. Tungkol sa paboritong banda ang isinuwalat ko sa kaniya. Turns out, he is also an avid fan of Linkin Park.


We were having fun because of the song playing on the radio. In the End by Linkin Park is playing and we are singing along. It's so fun having the same music taste as him! This scene unclocked a particular memory, wherein, we were singing our lungs out while Empire State of Mind is playing while driving around the busy street of New York.


That was months ago and I miss those memories we made in New York. We were free to move, roam around, and be ourselves because no one will know us there. No one in New York will know our family history.


Hindi katulad dito sa Pilipinas na palaging may nagmamatyag sa mga kilos ko. I can't act freely because I know that there will be bodyguards following and looking after me.


From Linkin Park to Bruno Mars. Ganyan ang nangyari sa tugtugan namin. Grenade is playing right now and I swear, this is my favorite song of Bruno Mars.


"I would go through all this pain, take a bullet straight through my brain, yes, I would die for you baby, but you won't do the same." We sang and look at each other.


"The lyric has deep meaning." Aniya kaya tumango ako.


"Magaganda naman ang songs na nagagawa ni Bruno tuwing broken-hearted siya. Love can do anything nga naman." Wika ko at umiiling.


Seize the Moment (Simon Marcos Fanfiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon