My Professors And I

17

And guess what? I'm right.

Huminto kami sa isang mamahaling restaurant. Its a five star resto, malaki rin ang kabuuan nito.

Bumaba kami at dumiretso papasok. Narinig ko si Papa na may kinausap at nauna ang lalaki samin at sinabing sumunod kami.

He's my father but he doesn't care if I don't like the decisions he's making for me.

Nakita ko ang pagkaway ng isang may katandaan na lalaki. Dumiretso kami roon at nakipagkamay naman silang dalawa habang ako kay nanatili lamang na nakangiti.

Lumipat ang tingin ko sa lalaking nasa tabi niya. He's looking at me too. Malaking katawan, kulay brown na mga mata at masasabi kong gwapo siya.

The old man gestured us to sit. Umupo ako sa tabi ni mama, ang lalaki naman na yon ay katapat niya. Umorder sila ng pagkain at as usal ay pinagpili rin ako ni papa ng pagkain. Anong akala niya? Magtuturo ako ng marami?

They talk about us. Nanatili akong tahimik at ganoon din siya.

Actually, nanginginig na yata ang laman ko sa galit. Ayoko lang magsalita rito dahil maraming tao at nakakahiya dahil sigurado akong magkakaroon pa ng skandalo.

"She knows what's the purpose of this dinner?" That old man said.

Kita ko naman ang malaking ngiti sa labi ni papa bago tumango. "Yes, she's smart.. even tho I didn't said this to her, alam na niya kung anong nangyayari ngayon."

Napairap ako sa kawalan. Kung wala lang talaga akong naisip na plano, malamang sa malamang ay sinasagot sagot ko na siya ngayon.

Kinuha ko ang table napkin at nagpunas. Tinignan ko ang matanda pati sila mama bago ngumiti. "I think we should talk.." I look at the handsome man. "Kailangan namin makilala ang isa't isa, pwede ba kaming maglakad lakad sa garden?"

Nakita ko ang mas lalong paglawak ng ngiti ni papa pati na rin ng matandang ewan, they agreed kaya tumayo ako. Tinignan ko siya at pinahiwatig na sumama.

Umalis kami doon at dumiretso sa labas kung nasaan ang garden ng resto. Walang umiimik sa amin kaya naisipan ko ng ako nalang ang mauuna.

"Hello, I want yo---" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng sumabat siya agad, napakabastos naman nito.

"I don't like you.." he said in his baritone voice.

Inirapan ko siya. Sa tingin niya may gusto rin ako sa kaniya? Neknek niya ba? Di hamak naman na mas gwapo si Zam kaysa sa kaniya.

That fucking Zam and Jason.. I should forget about them like how they forget me.

Ginawa nila kong laruan na napagsawaan na, tapos tinapon nalang ng basta basta.

"I don't like you too.. feeling ka ba?" Pagsusungit ko rito.

Nanlaki ang mata ko ng irapan niya ko. Bigla yata akong napapikit pikit para iproseso kung ginawa niya ba talaga o hindi.

What the heck?

"Girl, Alam kong gwapong gwapo ka sakin kanina doon sa loob pero I'm telling you this, hindi tayo talo.. Wala kang talong." Irap niya sakin.

Noong nakumpirma ko ang ginawa niya ay pinigilan kong matawa. Sa gwapo niyang yan? Barbie pala..

"Yes ang gwapo mo kaya! Barbie ka pala sis?" Hampas ko rito. Nagkatinginan kami at parehong natawa dahil sa pinaggagagawa namin ngayon.

Akala ko ay mahihirapan akong kaibiganin ang isang to, hindi naman pala..

We talk about normal things. Nalaman ko na twenty seven na siya at future ceo ng company nila. Ang sabi niya rin ay kaya siguro siya pinagkasundo ng kasal ng papa niya ay nahalata yatang adonis ang gusto at hindi babae.

"I can't believe my father! You're just 18 tapos ipapakasal ka sakin? At yang tatay mo, may saltik ba yan?" Seryosong saad nito.

Napailing nalang ako dahil sa totoo lang ay feeling ko rin, may saltik siya. Napatingin muli ako sa kaniya ng kalabitin niya ko.

"What we should do ba? I don't want to marry you." Maarteng sabi nito sakin.

Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwalang gay siya. Sa laki ng katawan at gwapo niya, iisipin mo pang babaero siya.

Bumuntong hininga ako at tinignan siya ng seryoso sa mata. Pinag-isipan ko to kanina sa sasakyan, kailangan kong gumawa ng paraan para sa batang nasa akin dahil wala na talaga akong maaasahan sa kanilang dalawa.

Laruan lang talaga siguro ako at nagsawa na sila kaya tinapon at pinabayaan na nila ko.

"I'm pregnant.." mahinang sabi ko rito.

Nanatili siyang nakatitig sakin pero nakita ko ang unti-unting paglaki ng mata nito at napatakip sa bibig.

"What the, why?! Ang bata mo pa!" Mariing saad nito. Panglalaki ang boses niya at hindi na matinis, sigurado akong seryoso na ang magiging usapan namin.

"H-hindi ko maexplain.. kailangan ko ng tulong.."

Hinawakan niya ko sa balikat at inalog-alog. Bigla niya yatang narealize na buntis nga pala ako kaya agad jiya kong binitawan.

"Where's the father?" He asked.

Iniling ko ang ulo. "Wala, iniwan ako.."

Narinig ko ang malakas na buntong hininga niya. He look at me with full of concern.

"Nagpatingin kana sa OB?"

Umiling ulit ako dahil hindi ko pa naisipang magpunta doon kaka contact kay Zam.

"How can I help?.."

Tinignan ko siya at mas lumapit. Sana lang ay pumayag siya dahil kung hindi, hindi ko na talaga alam. Baka mabaliw na 'ko.