Aradan tam bir yıl geçmişti. Annnenin ölmesinin üzerinden, annesiz geçirdiğin koca bir sene. Kendini toparlaman kolay olmamıştı, terapist ve diğer üyeler yardımı ile kendine gelmiş ve şimdi annenin mezarının başında duruyordun.
İyi bir arkadaş İyi bir abla İyi bir anne
Gülümsedin ve elini mermerden yapılmış buz gibi olan mezar taşına götürüp Natasha Romanoff anısına yazısını okşadın.
"İyi bir anne değildin"dedin ve iç çekerek konuşmaya devam ettin"Hayır, hayır değildin çünkü sen mükemmel anneydin anne."dedin. Sesin titriyordu. Anneni özlemiştin, onunla saatlerce sohbet etmeyi, antrenmanlar yapmayı,her ne kadar annen sevmese de seninle ettiği alış verişleri,kitap yarışı yaptığınız anıları ve daha fazlasını...
"Y/N,biz aradayız."dedi Yelena teyzen sana bakıp,sen başını sallarken teyzen annenun mezar taşına yaklaşıp kafasını taşa değdirdi ve bir kaç saniye öylece kalıp ayağa kalkarak mezarda uzaklaştı,sizi yalnız bırakmıştı. Annen ile baş başa kalınca dayanamayıp dizlerinin üzerine çöktün, gözünden akan göz yaşını elinin tersi ile silip konuşmaya başladın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Anne. Anne seni çok özledim. Biliyor musun,her gece seni rüyamda görüyorum,sanki hiç ölmemişsin gibi. Seni o kadar özledim ki artık dayanamıyorum anne... Seninle daha yapacağımız çok şey vardı."durmadan alan göz yaşlarını silip konuşmaya devam ettin."Sen benim için sadece anne değildin anne,benim en iyi arkadaşım, sırdaşım ve bir çok şeyimdin şimdi ise her şeyimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Yalnızmışım gibi oysaki yalnız olmadığımı biliyorum. Clint amcam,Yelena teyzem ve diğer herkes yanımda."gülümsedin"Biliyor musun anne üniversiteyi kazandım. Sana verdiğim sözü tuttum,Laura,Cooper ve Peter bana bu konuda çok yardım ettiler ve sonunda başardım. Ah bir de sana anlattığım çocuk...o. o da bana çok yardım etti ve Laura,ben,Cooper ve Peter ile aynı üniversitedeyiz."annenin mezar taşını okşayarak devam ettin"senin o göreve gitmene izin vermemeliydim. Eğer izin vermeseydim şimdi yanımda olurdun,seninle beraber antrenman yapıyor olurduk."
"Annen bunu duysa sana kızardı."duyduğun şey ile başını kaldırıp sesim geldiği tarafa döndün,gelen Furydi. Ona aldırış etmeden annenin mezarındaki çiçek,oyuncak ve diğer şeyleri düzenlemeye başladın.
"Annen gibi çok güçlüsün küçük Romanoff. Sana ihtiyacımız var."diyen Furye alaycı şekilde cevap verdin,"Ne o? Yoksa benimde mi ölmemi istiyorsun?"Furynin ve görünce ufak bir kahkaha attın"sadece şaka yapıyorum,ne oldu?"diye sordun.
"Ekip dağılıyor,yeni nesil ekibe ihtiyacimiz var,bunun için senin yardımın lazım. Senin de takımda olmanı istiyorum."
Hiç düşünmeden başını salladın,annen gibi olmak her zaman en büyük hayalindi. Onun gibi kahraman olmak, dünyayı kurtarmak ve onun gibi güçlü olmak.
"Harika. Peki takimda başka kimler var?"
"Laura, Cooper,Kate Bishop,Peter ve diğer takım üyeleri."
"Laura ile Cooper? Sanırım Clint amcamın oklarının tadına bakmak istedin,asla izin vermez üstelik seni oka tutar."
"İşte o yüzden sana ihtiyacım var küçük Romanoff,kıçımı seviyorum."
Ayağa kalkıp annenin mezar taşını son kez okşadın ve taşı öpüp Fury'e döndün.
"O zaman takımı toplanmaya başlasak iyi olur."
Selammm
Nasılsınız?
Bolca dramali bölüm ile karşınızdayım, bölüm nasıldı? Yazarken kesinlikle ağlamadım (!)
Tony için de yapmamı ister misiniz? İstediğiniz karakteleri yorumlara bırakırsanız onlara da bölüm yazacağım. Ayrıca diğer kurgum,Multifandom ile hayal et' e bakarsanız sevinirim.
