Multifandom ebeveynler

Bucky Barnes part 2

Yıl 1953. Y/N 8 yaşında. Bilinmeyen yer,HYDRA üssü.

Genç kadın derin nefes alıp verdi. Bir kaç gün önce abisinin hâlâ hayatta olduğunu öğrenmişti. Şimdi ise bir yeğeni olduğunu öğrenmesi ile ne yapacağını bilemez hâle gelmişti. Elizabeth Bex Barnes, Bucky Barnes'in küçük kız kardeşiydi. Tüm bu olaylar olmadan önce Steve, Bucky ve Bex çok yakın,ayrılmaz üçlüyduler ta ki savaş olayları patlak verene kadar. Gerçi savaş sırasında da pek ayrıldıkları söylenemezdi. Bucky ve Steve askerlik yaparken Bex te orada doktorluk yapmıştı.

Ne ilginç hayatlar vardı, değil mi? Öldü sandığınız abinizin hâlâ hayatta olması güzel bir ve sevilenecek bir şeydi ancak Bex buna pek sevinememişti. Sebebi ise Bucky'nin HYDRAnin eline geçmiş ve bir denek olarak kullanılmasıydı. Üstelik abisi kız kardeşi olduğunu hatırlamıyordu bile. Bex, Howard Stark'in yardımı ile S.H.İ.E.L.Da kabul edilerek bir süper askere dönüşmüş ve HYDRAya ajan olarak sızmıştı. Sahte kimliği ile HYDEAnin güvenini kazarak en gizli dosyalara da erişebilir hale gelmişti. Bu sayede de Reyna ile ilgili gerçekleri öğrenmiş ve yeğeni ile tanışmak Y/N'nin üzerinde yapılacak deneyleri kendisi yapmak istediğini söylemişti. Her ne kadar yeğenine zarar vermek istemese de bunu yapmak zorundaydı, küçük kızı ve abisini oradaki cehennemden çıkarması ve kurtarması gerekiyordu.

Bex iç çekerek elindeki dosya ile aşıya baktı. Ardından karşısındaki kapıya, kapıyı açılması ile içeri girdi. Kadının girmesi ile Y/N korku ile yatağın köşesine saklandı. Korkuyordu. Bulunduğu odada yatak ve bir sandalye dışında pek bir şey olduğunu söylenemezdi. Canı yanmıştı genç kadının,8 yaşındaki kıza ne yapmış olabilirdi ki kapı açılması bile onu bu kadar korkutuyor ve saklanmasına neden oluyordu? Gözlerini kapatıp derin bir nefes alıp verdi ve kendisi ile içeri giren görevliye bakarak konuştu.

"Ben hal ederim sen çıkabilirsin."adam tam itiraz etmek için ağzını açmıştı ki Bex ona sert bakışlar yolladı. Adam susmayı tercih ederek odadan ayrılmıştı.

"GİT! İSTEMİYORUM! ANNEMİ İSTİYORUM BEN. EVİME GİTMEK İSTİYORUM!"

Y/N'nin acı ve sitem dolu sesi odada yankılanmıştı,Bex gözünden akan bir kaç damla yaşı elinin tersi ile silerken elindeki aşıyı yatağın üzerine bıraktı kendisi ise Reyna'ya yaklaşıp sağ elini küçük kızın yanağına dokundurdu,sevgi ile okşadı. Reyna şaşırmıştı. Buraya geldiğinden beri ilk defa sevgi görüyordu. Korku dolu gözlerle kadına bakarken bir adım geri çekildi küçük kız.

"Korkma. Ben sana zarar vermeyeceğim."

"Yalan söylüyorsun. Buradaki herkes yalan söylüyor ve herkes kötü. Eğer uslu kız olursam annemi görebileceğimi söyleyip kandırıyorlar. Ama annem öldü,annemi onlar öldürdüler."

"Biliyorum ufaklık. Ama bana güven buraya seni kurutmaya geldim ama bana güvenmen ve yardım etmen lazim. Sonra da buradan sen ben ve baban çıkıcaz."

"Sen de yalan söylüyorsun. Annem babamın öldüğunu söylemişti."

"Çünkü kötü adamlar bize babamın öldüğunu söyleyerek yalan söyledi. Ama baban hâlâ hayatta ve o da burada."

"Sen kimsin peki?"

"Sır saklamaya söz verirsen söyleyeceğim."

"Söz veriyorum."

"Ben Elizabeth Bex Barnes,babanın kız kardeşi senin de halanım. Buraya gizli bir görev ve sizi kurtarmaya geldim."

Y/N kadının gözlerine baktı, içinden ona güvenmesi gerektiğini söyleyen bir ses vardı. Bu kadına bir şans verebilirdi nede olsa kaybedeceği bir şey yoktu. Kadına bakıp gülümsedi.

"Gerçekten babam hâlâ hayatta mi? O zaman neden beni almaya gelmiyor?"

"Evet ufaklık baban hayatta. Seni almaya gelmiyor çünkü kötü adamlar onu da kötü yapmak istiyor biz de seninle bir ekip olup onu kurtaracağiz. Şimdi beni iyi dinle. Sana bunu yapmak istemiyorum, yapmış gibi yapacağız ve sen de küçük bir rol oynayacaksın, anlaştık mı?"

"Anlaştık."

Bex iğnenin içindeki ilacı kenara döktü ve sanki Y/N'a yapmış gibi iğneyi koluna sokup çıkardım ardından pamuğu koluna bastırdı. Y/N duyduğu ayak sesleri ile hızla kadından uzaklaşmış ve bağırmaya başlamıştı. Küçük olmasına rağmen yaşına göre olgun ve oldukça zeki biriydi. Üstelik sahip olduğu hipertimezi* onu diğerlerinden daha farklı kılıyordu.

"Neler oluyor? Neden bir iğneyi yapmak bu kadar uzun sürdü?"

"GİT DEDİM SANA! İSTEMİYORUM!"

"Çocuk işte. Aşı olmak istemedi."

"Pekâlâ ceza zamanı gelmiş küçük hanımın."

"Ne cezası? O daha çocuk!"

"Sen karışma! Bu gece akşam yemeği yok sana küçük hanım."

"Bayan Forest bunu öğrenir ise pek memnun kalmayacak."

"Bayan Forest uslu bir kız istiyor senin gibi terbiyesiz değil."

"Burada terbiyesiz olan sensin. Bayan Forest sana ceza verildiğinde o yüzünde oluşan ifadeyi merak ediyorum."

"Bu kadar yeter küçük hanım. Bu gece aç uyuyacaksin."

Bex küçük yeğenine üzüntü ile bakarken odadan ayrıldı. Sert ve soğuk bakışları ile yanındaki görevli askere dönerek konuştu.

"Yemeğimi odama istiyorum. Yorgunum."

"Ben senin hizmetçin değilim."

"Teknik olarak öylesin. Bayan Forest bana yardımcı olarak verdi seni."

Adam sinirle yumruğunu sıksa da elinden bir şey gelmemişti. Bex'in yüzünde ise belirsiz bir gülümseme oluşmuştu.

"Anahtarları istiyorum."

"Neden?"

"Y/N benim görevim. Onu istediğin zaman görebilmek ve onun üzerinde istediğim bir kaç deneyi yapabilmek için."

Aradan geçen bir saatin ardından kapı açılmış ve Bex elinde yemek ile odaya giriş yaptığında onu gören Y/N'nin gözleri parlamıştı. Yatağından kalkıp ona koşarak sarıldı. Sevmişti kadını.

"Sana yemek getirdim."

"Beraber yiyelim!"

"Sen ye ufaklık ben yedim."

"Hayır! Sen yemezsen ben de yemem."

"Oh, inatçı keçi. Tamam gel beraber yiyelim."

Y/N kıkırdarken Bex te tebessüm ederek küçük kızı tek eli ile kucağına almıştı. Yatağa bırakması ile Reyna yemeği iştah ile yerken arada Bex'in de yemesini sağlıyordu. Yemeğin bitmesi ile tepsiyi kenara alıp yatağa uzandı,Y/N da bir kaç saat önce tanıştığı halasının üzerine uzanırken yıllar sonra ilk kez sevgiyi ve sıcaklığı hissetmişti. Açıkçası bu hoşuna gitmişti. Artık her şey yavaş yavaş değişecek ve hiç bir şey eskisi olmayacaktı.

Part 3?