Sadece duruyordum. Jeonginin annesinin günlüğünden bir sayfaydı bu ve yanlış bir şey olmasına rağmen okumuştum. Şimdi ise hiç bir şey yapamadan elimde kağıtla duruyordum. Gözlerim dolmuştu ve ne yapacağımı bilmiyordum.
Jeongin beş dakika sonra gelip aniden bana bakıp durmuştu. Bir bana bir kağıda bakıyordu. Sonrasında ise yanıma gelip yavaşca oturmuştu. Bana bakıyordu bense ona bakamıyordum. Jeongin o zarif ellerini yanaklarıma koyup göz yaşlarımı sildi ve o an daha fazla ağlamak istedim.
"Özür dilerim Jeongin."
Jeongin durup ne için dercesine omzunu silkti.
"O yaşta arkadaşlarınla oynamak yerine yaşadığın şeyler için senden herkes adına özür dilerim."
Jeongin sadece durup bana baktı.
"Yüreğinin dalgın köşesi yorulmayasın diye
sessiz çığlığını dinleyeceğim
'Sen' denen o kötü kapalı alanının kapısındaki çatlaklarda
Sadece benim duyabildiğim sessiz bir çığlık var
Bir süredir sakladığın sessiz çığlık""Bana sessizce sakladığın
gözyaşlarını gösterebilirsin
Ben de senin kendi kendine konuşmanı dinleyebilir miyim?
Tek acıyı çeken sen olma
Bana sessiz çığlıklarını itiraf et Jeongin"silent cry
Kağıdı bir kenara koyup Jeongine sarıldım hemde daha önce hiç sarılamadığım kadar sıkı sarıldım. Jeongin de bana sarıldığında omuzumun ıslandığını fark ettim.
Ağlıyordu
Hemde çok sessiz
Hiç kimsenin duyamıycağı bir sessizlikte ağlıyordu.
Bir süre sarıldıktan sonra ayrılıp bu seferde ben onun sessiz göz yaşlarını sildim.
"Ağlama Jeongin, gözlerinin parlaklığı sularla kaplanıyor."
Gülümsedi
Her zamanki gibi
Tekrardan elleriyle gözlerini ovuşturduktan sonra kızaran yüzüyle gülümsedi. Ardından her zaman yaptığı bir diğer şey olan ellerini dil gibi kullanarak konuştu.
"Neyse hyung ağlama."
"Asıl sen ağlama Jeonginim."
"Bir şartla."
"Neymiş?"
Ellerini kamera gibi yapınca ne demek istediğini analdım.
"Fotoğraf çekilelim."Güldüm. Daha fazla bu konuda takılıp anılarını tekrardan yaşamak istemiyordu, hemen konuyu değiştirdi.
"Tamam öyleyse."
Yüzümü ellerimle iyce sildikten sonra dışardan bakılınca hiç bir şeyden eser kalmamıştı.
Jeongin telefonunu çıkardı ve fotoğrafımızı çekti.
"Hyung bunu instagrama atabilir miyim?'
Bu sefer ben başımı salladım.
"Jeongin birde benim telefonumun kamerasını açıp senin telefondan çekelim o zaman güzel gözüküyor."
Başını salladı.
Fotoğraflarımızı çekildikten sonra İnstagrama attık.
jeongintagram
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sessizlik , hyunin
FanfictionGeçirdiği bir olay yüzünden bir daha hiç konuşamayan Jeongin, Hwang Hyunjin adında bir çocukla arkadaş olur. angst♧ #10 fic #1 yang #1 hwang #14 hyunjeong