Chapter Thirty-three

394 26 3
                                    

Maurice

I still don't know the reason why she's crying, but I know she's not ready to share it with me kaya hindi ko ito pinilit. The only thing she said after naming makalabas sa simbahan ay ayaw nitong umuwi. Kaya dinala ko ito sa bahay ni Lola at dito ay pinagpahinga. Nag paalam na ako sa bahay ni Stacy because I know they also need their privacy. Especially after waking up to them having an after making love look.

  My grandparents were kind enough to lend us an extra mattress and they also didn't pry about what happened.
Her eyes are still sore from her breakdown. They let us stay in one of the guest room. Binantayan ko ito at hindi ko namalayan na nakatulog na rin pala ako sa tabi niya. The last thing I remember was holding her face as she snores gently.

  By the time I woke up, wala na si Sarina sa tabi ko. Nagmadali akong tumayo at nag-ayos ng buhok bago patakbong tinungo ang baba. Naabutan ko itong nakaupo sa tabi ni Lolo habang tahimik silang sumisimsim sa kanilang mga tasa. Nang mapansin ako nito ay tumango ito. I gave her a weak smile in return. I know hindi pa rin kami okay sa nangyare, we haven't talked about it pero ayaw ko rin itong iopen sa kanya dahil sa dami rin ng dinadala nito.

  I'll wait for the right moment nalang.

  Nagtimpla ako ng tea at tumabi sa kanila. Tahimik kaming tatlo na uminom sa kani-kaniyang inumin bago nagpaalam si Lolo para pumunta sa garden. Naiwan kaming dalawa ni Sarina sa mesa at dito ay naglakas loob na akong mangumusta.

  "How are you?"

  "Hmm, medyo magaan na ng konti ang nararamdaman ko."

  I gave her hand a gentle squeeze bago ko ito binitawan. "You gonna go to school ba?"

  Umiling ito. "Aabsent muna ako. Hindi ko kayang pumasok ngayon."

  "I understand. I'll tell Ma'am Wesley na aabsent ka. I'll be with you naman."

  Mabilis itong umiling. "Huwag na, pumasok ka na."

  I shook my head. "No. I'll stay here with you. Or wherever you want to go. Okay?"

  "Baka may quiz kayo. Ayos lang ako dito."

  "No. I can't leave you here alone." Magsasalita pa sana ito ng protesta sa desisyon ko pero hinawakan ko ang kamay nito sabay sabing,"Please?"

  "Fine. Hindi kita pinipilit ha."
 
  I nodded at her. "This is my choice, okay? I'll stay with you here."

  Tumango ito at tahimik na tinapos ang iniinom. Ganun din ang ginawa ko. Nang matapos kami ay nauna itong naligo at pinahiran ko lang muna ng extrang damit na dala ko. I did the same too, at nagpaalam na kay Ma'am Wesley patungkol sa pag absent namin through texting my cousin tutal magkasama naman sila palagi. Umalis na rin sila ni Lolo at Lola for their outdoor activity daw kaya naiwan na muna kaming dalawa sa bahay.

  Naabutan ko itong nakaupo sa sofa habang nakatulala sa kawalan. I slid down next to her and offered her a smile.

  "Hey," mahina kong bati.

  She look up at me. "Hello."

  "So what are your plans?"

  "Ewan. Hindi ko alam."

  Her short responses were greatly appreciated. At least she's talking to me. "Gusto mo bang umalis dito?"

Sa Ilalim Ng BuwanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon