Fated to You ( B L )

Chapter 24

Sebastian

"Are you sure about this?" naniniguradong tanong sa akin ni Gaynell.

"Yes," sagot ko sa kanya matapos naming bumaba sa aking sasakyan pagdating namin sa Mayread Mansion. This has been our love nest for years at dito ko na rin napagpasyang tuluyan ng i-mark si Gaynell.

Okay I admit defeat. First, I can't fight the pull, second my mom hasn't talked to me. I'm at my wit's end.

"What about Avery?" tanong niya.

"What about him? Just forget him alright? Let's do this," sagot ko sa kanya.

That night, I marked Gaynell. We officially become mates and acknowledge fate without knowing the effect on my chosen mate. Naging mainitin ang ulo ko kay Avery, my mind ruled over my heart kung kaya madalas ay nasisigawan ko siya and even feel hate towards his son. I wanted to throw them away because I want Gaynell to live with me. I can say that being far away from your mate pisses me off. Hindi lang iisang beses kong nakita si Avery na umiiyak. Jesus knew how I wanted to comfort him to say sorry at him ngunit pinipigilan ako ng aking isipan maging ang aking katawan.

"Just let him go," sabi sa akin ni Gaynell noong minsan ay magkatabi kami sa aking higaan sa guess room mismo ng bahay namin ni Avery.

"You know I can't do that," sagot ko sa kanya.

Bumuntong-hininga si Gaynell bago bumangon at nagpalit ng damit. Sinigurado ko munang walang tao sa labas ng kwarto at saka sumenyas kay Gaynell na lumabas na. Inihatid ko siya sa main door at ng makalabas na siya ay isinara ko uli iyon only to sense someone is watching me to the direction where is the master's bedroom. Nilingon ko iyon ngunit walang tao.

For the first two months, Avery started to distance himself from me. Bihira na siyang kumibo sa akin or maghintay sa akin kapag matagal akong nakakauwi. Pakiramdam ko ay iniiwasan niya ako. Which is good for me. The only part of me that still yearns for him is my heart. I love him so much but I'm a slave to fate. Sana inisip ko muna ang konsekuensiya bago nagpadalos-dalos ng desisyon.

"Hello?" tanong ko sa kabilang linya noong damputin ko ang smartphone na nasa ibabaw ng dining area kung saan kumakain kami ni Gaynell. Katatapos lang ng heat niya at nagbabalak na kaming umuwi.

"Thanks goodness your grace that I finally contacted you," sabi ng nasa kabilang linya. "Sir Avery and the little young master are missing," sabi pa nito.

"What!?" gulat na tanong ko kay Roque na siyang head male servant ng bahay.

"Sabi ni Lisa, umuwi raw na umiiyak si Sir Avery. Pinabihisan niya rito si young master Cameron dahil magmo-mall daw sila, sir. Hanggang ngayon ay hindi pa sila umuuwi. It's been seven days already. And your grace," sabi pa niya.

"Save it. I'm going home right now," kinakabahang sabi ko bago ibinulsa ang phone. "Let's go," yaya ko kay Gaynell.

Wala kaming imikan sa loob ng kotse hanggang sa maihatid ko siya sa condo na binili ko para sa kanya.

"I'll call you later," sabi ko bago pinasibas palayo ang sasakyan doon.

Six weeks pregnant.

Iyon ang nakita ko sa result ng ultrasound na nakita ni Roque sa loob ng aming silid. Halos maipukpok ko ang aking ulo sa mesa sa katarantaduhan na ginawa ko.

"Call every connection we had. I want Avery back ASAP," utos ko sa kanya bago ako umakyat sa aming silid.

Agad itong tumalima.