#2: Strumming the Pain

Strumming 42

"Here it is, Ma'am. Your usual order,"

Napatingin ako kay Juliana nang ilapag niya sa harapan ko ang order kong coffee. I laughed because of how playful she is when she called me 'Ma'am'. The following days, going here in the Morning Brew cafè early in the morning became part of my morning routine. Tulad ngayon, hindi ko na kailangan ulitin ang order ko dahil pagpakita pa lang ni Juliana sa kotse ko ay inihahanda na niya ang coffee ko na madalas kong order-in.

Umupo si Juliana sa upuan sa harapan ko kaya binitawan ko na ang cellphone ko. Inayos ko rin ang shades na suot ko, I wore it dahil nasisilaw ako. Sa table sa labas ng cafè kasi ako umupo para mahangin, hindi naman mainit sa loob dahil airconditioned ang cafè niya— I just like it here dahil na rin sa direct sunlight. Kailangan ko rin 'yon dahil vitamin din 'yon sa katawan.

"I saw your posts yesterday... Kasama mo pala ang Eclipse?" tanong naman niya sa 'kin.

Hindi na 'ko nagulat na kilala niya ang mga ito. After all, I know how popular Eclipse is— as a group and an individual. As time goes by, mas lalong umingay ang pangalan ng banda nila. Well, magaling naman talaga sila at hindi na 'yon kataka-taka. Mapapahanga ka talaga sa talent na mayroon sila.

"Hmm... Are you a fan?" I asked, sipping on my coffee.

"I am... Naririnig ko na ang banda nila simula noong highschool pero wala akong interes sa ganyan kaya hindi ko pinansin." she shrugged.

"Oh, right... Your tickets," biglang sabi ko nang maalala ang mga 'yon.

Tumayo ako para pumunta sa kotse ko dahil nandoon ang bag ko kung saan nakalagay ang tickets na ibibigay ko sa kanya. Nang makita ko ang mga 'yon ay bumalik na rin naman ako sa table. Umupo ako bago ibinigay sa kanya ang dalawang ticket na binigay sa akin ni Maisie kagabi. Sa kanya kasi ako nagpatulong, mas alam niya 'yon kaysa sa 'kin.

"Bakit dalawa? You know I can't go with Solana." tanong naman niya sa 'kin habang hawak-hawak ang bigay kong tickets.

"Who said I didn't know that?" balik na tanong ko naman sa kanya. "Just go with him... Not a bad idea, right?" I said, playing with my brows to tease her.

I remember that she told me about this guy who's been courting her for almost a year now. She didn't tell me why she haven't say yes when it's obvious that she likes him, too. I'm guessing that she's still scared because of what she experienced from her last relationship. I don't want to force her to open up with me, so that's just my conclusion. Hindi naman kasi niya kinwento lahat sa 'kin.

"What?! Nakakahiya kaya." sagot naman niya sa 'kin habang umiiling.

"You obviously like him. I haven't seen him, but I know that you like him... It's obvious, you're smiley when talking about him." sagot ko naman sa kanya. "I don't want to force you... You decide for yourself. Just don't prevent yourself from the things that will bring you happiness..."

She sighed. "Khaisia naman, e."

"May oras pa naman para mag-decide ka. Sa sabado pa lang 'yung event..." sabi ko naman sa kanya. "Don't prevent yourself from being happy... I also want you to experience it."