Am I a Phoenix? Or not?

Hoofdstuk 6: 1 oog?

Diezelfde dag, 5 uur later.

"Oh mijn god, Anna!" "Ja?" "Je-Je oog i-is weg!" "Ja, weet ik. Het kan niet meer worden vervangen." "Oh Anna, wat erg." "Ja, tja." "Je bent een cycloop nu! Haha!" "Haha, inderdaad." Al snel konden we erom lachen, maar het bleef vreselijk om te zien.

"Mam, ben je bij Anna geweest vandaag?" "Nee, waarom?" "Nou.... Ze heeft nog maar 1 oog." "Oh, geen glazen oog?" "Nee het is helemaal dicht gehecht." "Ow." "Ja 'Ow'." "Maar het is al half elf, je moet naar bed, Azula." "Ja mam, ik ga al." Heel langzaam loop ik de trap op, zoals altijd. Ik loop nog langzamer naar de badkamer toe en ga daar even mijn dingetjes doen. Uiteindelijk, na een uur, kruip ik mijn bed in. Ik verveel me, dus ga ik maar op Whatsapp even kijken wie ik lastig kan gaan vallen. Niemand reageert. "Hmm." Ik zie een boek op het bureau liggen. Zal ik gaan lezen? Nee, geen zin in. Dus probeer ik toch maar te gaan slapen. Zodra mijn ogen dicht zijn zie ik Anna weer voor me. Mijn ogen schieten met de snelheid van het licht open, want ik zag Anna niet als normaal, of zoals vandaag, nee. Anna's gezicht was helemaal paars-blauw gekleurd, haar ogen vielen er als het ware uit. Oké, nu doe ik mijn ogen nooit meer dicht.

Ik word wakker. Hmm raar. Normaal schrik ik wel minstens één keer wakker, maar vannacht niet. Morgen wordt Anna van het ziekenhuis ontslagen, deze hele week is ze niet naar school geweest, ze zou wel veel moeten inhalen. Oh ja! Ik heb nog huiswerk voor morgen. Scheikunde, mijn favoriete vak! Ik pak mijn scheikunde schrift en boek. "Heb ik dit getekend?" Vraag ik zacht aan mezelf. "Nee, dat kan niet." In mijn schrift staat een gezicht. Precies zoals Anna, van gisteravond en niet normaal. Boven Anna's gezicht vliegen 2 Feniksen. Ik wist niet dat ik zo gedetailleerd kon tekenen. Ik kijk op de klok. Al tien uur? Heb ik zo lang geslapen dan? Ach ja, het zal wel. Na mijn ontbijt, of beter gezegd lunch, ga ik nog even langs Anna, want ze moet vandaag naar huis.

"Hee meid." "Hallo, Azula!" "Kan je vandaag naar onze plek, denk je?" "Ik denk het wel, over 1 uur moet ik weg zijn dus als je nog even wacht kan ik straks met je mee gaan!" "Oké." "Nou waar zullen we dit uurtje eens mee gaan opvullen?" "Uh weet ik niet." "Aha! Ik heb een briljant idee!" Bij die zin krijgt ze een grote grijns op haar gezicht."Vertel, wat is je 'briljante idee'." Bij die vraag wordt haar grijns nog breder.