Hoofdstuk 16: Gesprek.

26 4 0
                                    

Donderdag.

Pff, ik haat school. Vooral de proefwerken. Maar dit proefwerk is makkelijk, het is namelijk wiskunde. Ik ben inmiddels al bij de laatste opdracht en ik ben pas 20 minuten bezig. Ik kijk ondertussen om me heen en zie de rest van de klas hard nadenken en als ik even 1 blik op het blaadje van Felix laat vallen, zie ik dat hij pas bij de 5e opdracht is. Ik lever het blaadje in en ga weer terug naar mijn plaats. Gelukkig nog maar 1 proefwerk te gaan; Frans. Oh nee Frans! Helemaal vergeten. Niet dat het veel uitmaakt of ik leer of niet, ik haal nooit een voldoende voor Frans.

"En? Hoe gingen de proefwerken." Vraagt Anna in de pauze. "Moah, Frans heb ik helemaal verkloot, Nederlands en Wiskunde waren super makkelijk?" "Oh, is t...toch goed.." Oh, ze haperd, alweer. Zou het dan toch zo zijn? Is mijn beste vriendin... Geen mens? Ik schud mezelf wakker uit die gedachten en antwoord kalm op haar opmerking. "H...hoeveel uur h...heb je nog v...vandaag?" "Nog 3. Jij nog 2." Ja... Ik ben zo'n rooster-nerd ik weet van al mijn vrienden het rooster uit mijn hoofd. "Maar hoe gaat het voor de rest nu, na dat ongeluk?" "Ja, wel goed eigenlijk." Tring... Tring... Tring... Oh, de bel. Oh nee, ik weet niet wat voor een les ik heb... Ja ik ben zo een, ik weet alle roosters mijn vrienden, maar mijn eigen niet. Denk na! Denk na! Oh ja! Gym! "S...s...succes met g...g...gym en b...blesseer je niet." Ja, er is sowieso wat met haar aan de hand.

"Goedzo Azula. Alleen moet je nog wat beter afzetten..." Zegt mijn Gym-docent tegen me. We zwaaien aan de ringen, dit is een van mijn favoriete onderdelen. "Ja, zo ja." Hoor ik hem dan zeggen. Blijkbaar deed ik iets goed. Ik zie de rest van de klas voor me op de bank zitten, op mij en nog iemand na. Wij hebben zogenaamd 'extra hulp' nodig. Nou, zal ik eerlijk zijn. Ik had niet goed opgelet en daarom wist ik niet wat ik moest doen, ik was met mijn hoofd bij Anna. Niet de oude Anna, maar de nieuwe haperende Anna. Oh, we mogen gaan zitten. En zo gaat de gymles weer voorbij. Op na het laatste uur. Biologie.

"Zo klas, ik zie jullie morgen weer. Vergeet niet om goed te leren voor Maandag!" Iedereen stormt de klas uit. Ik? Ik ben, zoals gewoonlijk, de laatste die de klas uitloopt. Vlak voordat ik door de deur stap, voel ik een hand op mijn schouder. "Azula? Ik wil nog even met je spreken." Van binnen wordt ik helemaal warm, volgens mij ben ik ook helemaal rood. "Uh. Oké." "Ga maar zitten." Hij pakt een stoel en gaat voor mijn tafeltje zitten, ik neem aan dat ik aan mijn tafeltje moet gaan zitten. Dat zou wat zijn, als ik nu achter zijn bureau ga zitten. Maar ik zal maar gewoon achter mijn eigen tafeltje zitten. "Ik wil het met je hebben over..." Hij laat een korte pauze ertussen. "...over Anna." Anna!? "Ja... Anna." Zegt hij alsof hij mijn gedachte kan lezen. "Als je nog even wacht komt zo ook je mentor hierheen en de mentor van Anna." "Oh, oké." zeg ik zacht. Na een tijdje zijn ze er de twee mentoren. Ze gaan tegenover me, naast mijn Biologie docent zitten. Dan begint mijn mentor te praten.

Am I a Phoenix? Or not?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu