Am I a Phoenix? Or not?

Hoofdstuk 15: Ginny.

Het heden.

"Felix! Stop..." Giechel ik, hij kietelt me tot de dood. "Hahaha! Stop nou." "Nee." Hoor ik hem zeggen. Ik lig helemaal te kreukelen op bed. "Stop." "Nee, dit keer ga ik niet stoppen." "Jawel, ik moet gaan stop nou." "Pff oké dan... Zeur." "Uh, wat zei je daar?" Vraag ik op een speelse toon terwijl ik op hem af spring. "Haha! Nu is het mijn beurt!" Schreeuw ik terwijl ik hem aan het kietelen ben. "Hahaha! Azula stop... Anna! Help me!" Anna stormt de kamer binnen. Ze ziet er nog net uit zoals gisteren. Niet dat ze nog überhaupt kan veranderen of ook maar nadenken. We zijn er allebei aan gewend nu, na een jaar moet dat toch wel? Ja. Nou dan. Ze komt op ons aflopen en haalt ons uit elkaar. Ze is onmenselijk sterk. Niet zo vreemd, nu we toch weten wie, beter gezegd wat, ze nou werkelijk is. Dat ik daar nooit eerder achter gekomen ben. Toen ik erachter kwam geloofde ik het niet. Ik weet nog precies hoe het ging:' "Als je nog even wacht komt zo ook je mentor hierheen en de mentor van Anna." "Oh, oké." zeg ik zacht. Na een tijdje zijn ze er, de twee mentoren. Ze gaan tegenover me, naast mijn Biologie docent zitten. Dan begint mijn mentor te praten:" Azula, ik weet niet of je weet dat de overheid een experiment aan het testen is." "Al twee jaar." Vult de andere mentor hem aan. "Wat heeft dat hiermee te maken?" Vraag ik . "Nou..." Mijn mentor schraapt zijn keel. "Eigenlijk... Alles." "Alles!?" "Ja." Oh, daar komt de biologie docent even tussendoor. "Anna... Anna is..." Begint Anna's mentor. "Anna is geen mens." Vult mijn mentor snel in. "Wat!? Anna is geen mens? Wat is ze wel dan?" "Ze is het experiment, ze hebben haar gemaakt zodat ze kunnen kijken hoe het leven in déze stad eruit ziet door de ogen van een gewone burger en zo..." "Dus criminaliteit enzo te verminderen." Wow iedereen praat door elkaar. Wie zegt wat? ' Pff, is dat al zo lang geleden? Toch mis ik nog steeds de oude 'Anna'

Ze staat nog steeds tussen ons in en wisselt steeds van blik. Dan kijkt ze mij aan en dan weer Felix, daarna weer mij, dan Felix enzovoorts. Ik kijk Felix aan. Dit heeft ze nog nooit eerder gedaan. En ze wisselt ook steeds sneller. Er is iets aan de hand, ik weet het zeker. Ik moet het gaan uitzoeken. Zo heeft ze nog nooit gedaan. Ik moet naar Ginny!