Μια νέα αρχή

Κεφάλαιο 20

Το πρωινό φως του ήλιου εισέβαλε στο δωμάτιο των κοριτσιών κι η Ελένη άνοιξε δειλά τα μάτια της. Την πλημμύρισε μια απόλυτη γαλήνη κι ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της ασυναίσθητα. Μόλις είδε το νυφικό της να κρέμεται απέναντι στην ντουλάπα ένιωσε την ψυχή της να αγαλλιάζει. Ανασηκώθηκε στο κρεβάτι της κι έψαξε μέσα από τη θολή όρασή της τις αδερφές της, όμως τα δικά τους κρεβάτια ήταν άδεια. Σηκώθηκε αργά από το κρεβάτι και πλησίασε προς την ντουλάπα. Άγγιξε το νυφικό της με τρεμάμενα χέρια. Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα χαράς, που όμως δεν άφησε να κυλήσουν. Μόνο φως υπήρχε στην ψυχή και την καρδιά της.

Ο Λάμπρος άνοιξε τα μάτια του κι ένιωσε να τον πλημμυρίζει γαλήνη. Ήταν το πιο ευτυχισμένο πρωινό της ζωής του. Το χαμόγελο λαμπερό στο πρόσωπό του όπως και το βλέμμα του. Η καρδιά του χτυπούσε ακανόνιστα στο στήθος του και νόμιζε πως θα εκραγεί. Αναρωτιόταν αν ένιωθε τώρα έτσι, πώς θα ένιωθε όταν την αντίκριζε νύφη στην εκκλησία.

Από τις σκέψεις του τον έβγαλε ο Γιάννος που εισέβαλε στην κάμαρη του αδερφού του γεμάτος ενθουσιασμό. Κάθισε δίπλα του στο κρεβάτι, μη μπορώντας να συγκρατήσει τη χαρά του. "Έτοιμος για σήμερα;" ρώτησε τον αδερφό του κι ο Λάμπρος του ένευσε καταφατικά. "Εσύ είσαι έτοιμος;" ρώτησε ο Λάμπρος κι ο Γιάννος χαμογέλασε πλατιά ως απάντηση. 

Η Ελένη κι ο Λάμπρος είχαν ζητήσει από τον Γιάννο να τους παντρέψει κι εκείνος φυσικά είχε δεχτεί αμέσως κι είχε χαρεί πολύ που τον επέλεξαν για κουμπάρο τους. Είχαν σκεφτεί πως δε θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος ιδανικότερος από αυτόν που τους είχε βοηθήσει τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια κι ήταν αιώνιό τους στήριγμα και θαύμαζε τόσο την αγάπη τους.

Και στα δύο σπίτια επικρατούσε κλίμα χαράς και συγκίνησης. Τίποτα δε φάνταζε ικανό να χαλάσει αυτές τις στιγμές.

Η Ελένη ευτυχώς εκείνο το πρωί δεν ταλαιπωρούνταν από ζαλάδες κι έτσι δεν υπήρχε τίποτα που να την εμπόδιζε να απολαύσει την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της.

Το πατρικό της Ελένης μετά από λίγη ώρα γέμισε από τις γυναίκες του χωριού που πήγαν για να την ντύσουν. Η Ρίζω ήταν η μόνη που γνώριζε την κατάστασή της κι ο Γιώργης την είχε ορκίσει να μην πει τίποτα προτού της το επιτρέψει ο ίδιος. Δεν ήταν και λίγο να μαθευτεί ότι η κόρη του έμεινε έγκυος πριν τον γάμο. Φοβόταν ότι θα γινόταν σούσουρο στο χωριό, γι' αυτό ήθελε να έχει το κεφάλι του ήσυχο.