-Benim adım Gaeul ise adım kadar eminim ki inatçı keçi Yeoreum'a bu plan işlemez.
-Ben de adım kadar eminim ki aşık ise her türlü bu plan işler. Başka aksilik çıkmazsa yani. Kötü düşünme Noeul... İyi düşün iyi olsun.
Gaeul ve Noeul inatlaşıyorken aralarına girdim.
-Bakın... Gittikçe plandaki maddeleri başarıyla hallediyoruz. En önemlisini hallettik. Yeoreum'un gitmesine gerek kalmadı. Büyükleri ikna etmişiz Yeoreum'u mu ikna edemeyeceğiz?
-Evet?
İkisi bu sefer bir olmuşken oflayarak koltuğa oturdum.
-Hadi Yeoreum aşık diyelim. Bundan eminiz... Jaehyun? Ondan emin değiliz ki.
-Jaemin emin. Abisi sonuçta. O tanımayacak da biz mi tanıyacağız?
-O zaman bizim burada ne işimiz var? Burada kutlama yapmayalım ikisini yemeğe gönderelim. Belki odun Jaehyun biraz romantik olası tutar. O ortamdan etkilenip yani.
-Amaç Yeoreumun odasını da göstermek Gaeul.
-Tamam ama onlar belki başka bir odaya giderler. Biz sonra da gösteririz.
-Yok artık Noeul. Sus lütfen.
-İyi daha da konuşmuyorum.
Dudaklarına görünmez fermuar çekerken süslemelerle boğuşmaya devam etti.
-Ben de Noeul'e katılıyorum. Bizim balonlu partimizi ne yapsınlar? Mumlu bir yemek masası onları yola getirir. Sonrası onlara kalmış bir şey.
-Gaeul! Siz çıldırdınız iyice.
Gaeul'de dudaklarına fermuar çekip mutfağa geçti. Yerimden kalkıp süslemelere yardım etmeye başladım.
Birkaç haftadır her şey normal ilerliyordu. Okul sınavlarla geçmişti. Umduğum gibi bir şey olmamıştı.
Annem hâla Busan'daydı. Haftasonları babam da yanına gidiyordu. Büyükannemin durumu düzenlene kadar böyle sürecek gibiydi.
Yeoreum'u taşınma meselesini bizimle konuşması için beklerken o gittikçe içine kapanmıştı.
Ailesiyle konuşup uzun ısrarlarımız ve Noeul'un ağlamalarıyla ikna etmiştik.
YeoReum bu yılın sonuna kadar bizimle kalacaktı.
Akşama doğru bizimkiler de gelmişti. Yeoreum'un bölümünden gelenlerle Noeul sohbet ediyordu.
Johnny ve Gaeul yiyeceklerle ilgileniyorken önüme atlayan Jungwoo ile korktum.
- Jungwoo!
- Hadi Yeoreum gelsin de pasta yiyelim.
-Bu böyle mi söylenir? Hem nesin sen 6 yaşında çocuk mu?
Elindeki parti şapkasını kafasına takıp ellerini beline koyduğunda haline güldüm.
-Tamam tamam. Çağırıyorum. Ama öncesinde ufak bir işim daha var.
Kalabalıktan ayrılıp yukarı odama çıktım. Işığı açmadan pencerenin önüne ilerledim.
-Byeol?
-Yeoreum. Müsait misin?
-Evet de ne oldu? İyi misin?
-Şey biraz korktum da. Alt kattan ses geldi. Bize gelir misin?
-Ne ses mi geldi? Kapını kitle. Yorganın altına gir. Ya da dur. Polisi arayalım. Hemen geliyorum. Korkma tamam mı?
-Ne polisi! Hayır yani sen gel belki kedi falandır. Ya da ben garip sesler duyuyorumdur. Sakin ol.
