Poor Obsession

Νο26

Ο ήλιος έρχεται σε επαφή με τα μάτια μου μετά από δυο μέρες μέσα στην πόλη. Τα μάτια μου αμέσως ξεκινούν να δακρύζουν. Όπως την πρώτη φορά που ήρθα στον ανθρώπινο κόσμο, αν και τότε ήταν ακόμα πιο έντονο.

Δίπλα μου ο Levi, αντί για τον Christian. Έχουμε απομακρυνθεί τόσο πολύ τελευταία με όλα όσα έχουν γίνει. Ακολουθώ τον Levi και όπως και την πρώτη φορά που μας είδαν μαζί όλα τα μάτια είναι πάνω μας, ακούω ψιθύρους από κάθε πλευρά της σχολής να αναρωτιούνται αν τα ξανά βρήκαμε. Το χέρι του τυλίγεται γύρω από την μέση μου και με φέρνει κοντά του. Δεν μου αρέσει η τόση προσοχή αλλά ξέρω πως ο Levi την υπέρ λατρευτεί. Ο Christian από μακριά να με κοιτάει τόσο τσαντισμένος. Ίσως κάποια μέρα με καταλάβει και καταλάβει ότι ο Levi δεν είναι τόσο κακός όσο τον κάνουν να φαίνεται.

"Τα έχετε τώρα δηλαδή?" Ρωτάει μια κοπέλα από την παρέα του. Η παρέα του είναι γεμάτη με τόσο ελκυστικά άτομα. Κορίτσια αγόρια που μοιάζουν βγαλμένα από εξώφυλλα, όπως και εκείνος δηλαδή. Νιώθω ότι δεν ταιριάζω καθόλου σε αυτήν την παρέα.

"Ναι" απαντάει για μένα ο Levi. Δεν ξέρω γιατί είπε ψέματα αλλά μάλλον θα έχει τους λόγους του. 

"Ποσό χαίρομαι για σας" λέει μια κοκκινομάλλα κοπελίτσα. Απορώ πως διαλέγει ακόμα εμένα όταν έχει γύρω του τέτοιες κοπέλες.

"Πάντα εσένα θα επιλέγω" ψιθυρίζει στο αυτί μου αφού διαβάσει τις σκέψεις μου. Του χαμογελάω ντροπαλά και τον ακολουθώ προς την αίθουσα που έχουμε τώρα μάθημα. Φυσικά και θα επιλέγει πάντα εμένα, από μικρός πάντα εμένα επέλεγε.

Τι μπορεί να πάει τόσο στραβά όσο είμαι μαζί του. Το μόνο άτομο που χάνω είναι ο Christian και πιστεύω θα επιστρέψει σύντομα.

{...}

Τα μάτια μου βγάζουν άπειρα δάκρυα χωρίς να σταματάνε. Η μητέρα μου φωνάζει μέσα από το πλήθος που έχει μαζευτεί έξω από την πολυκατοικία μου. Τι συμβαίνει? Ποιος ήταν? Ονειρεύομαι!!!!

"Ray έρχεσαι μαζί μας" λέει ένας αστυφύλακας και μου βάζει χειροπέδες. Τα ουρλιαχτά της μητέρας μου να γίνονται ακόμα πιο έντονα μέσα στο πλήθος. Θέλω να της πω ότι όλα θα πάνε καλά. Αλλά πως όταν εγώ η ίδια δεν το πιστεύω, οι φυλακές του Creepford είναι ο εφιάλτης κάθε πολίτη. Τα δάκρυα συνεχίζουν να κυλούν στα μάγουλα μου χωρίς να μπορώ να τα σκουπίσω πλέον. Η όραση μου θολώνει όπως ξεκαθαρίζω την φιγούρα του. Ορκίζομαι θα τον σκοτώσω, με μαρτύρησε. Με πρόδωσε, το μυστικό... ο Christian είχε τόσο δίκιο.

"Είσαι νεκρός για μένα" του λέω όταν περνάω ακριβώς δίπλα του. Με βάζουν μέσα σε ένα περιπολικό και με οδηγούν προς τις προσωρινές φυλακές. Σύντομα και στις κανονικές. Η ζωή μου καταστράφηκε, σε λίγα χρόνια θα πρέπει να δουλεύω σε εκείνα τα κλαμπάκια με τον πιο χαμηλό μισθό και όλα εξαιτίας του ατόμου που δεν έπρεπε να εμπιστευτώ από την αρχή. Εξαιτίας του Levi.

***