Yoonmini çok güzel ayırdık şimdi nasıl barıştıracağız onu düşünüyorum,,
Zor ama imkansız değil skljfsds
Bu haklı davamızda zafer bizimle olacak, iyi okumalar!!
*
Günler birbiriyle yarış halindeydi sanki; Los Angeles'a gitmemiz, oradaki bir haftalık yoğun program, geri dönüşümüz, şirkette sabahlanan toplantılar, fanmeetingler... Tamı tamına bir aydır en son ne zaman birkaç saatten fazla uyuduğumu hatırlamıyorum. Üstüne bir de vücudumun yorgunluktan verdiği yanıtlar işimi daha da zorlaştırmaktan başka bir şeye yaramıyordu.
Şimdi Bangtan evinin geniş salonunda koltukta uzanıp kolumdaki serum askısını izliyordum. Henüz birkaç dakika önce evden ayrılan doktorumuz ilaç bitmeden yerimden kalkmamam konusunda sıkı sıkı tembihlediği için hemen ayak ucumda oturan Taehyung'da bana eşlik ediyordu. Bir yandan rahatlamam için ince uzun parmaklarıyla ayak bileğime masaj yapıyordu.
Bir saat kadar önce, şirketten henüz yeni dönmüşken vücudumu taşımayı reddeden ayaklarım ve zeminin altımdan kaydığını hissetmemle kendimi Namjoon'un güçlü kollarında bulmuştum. Başımın dönmesine ek olarak aşırı halsiz hissetmiştim ve odama çıkmak yerine hemen salondaki koltuğa taşınmıştım.
Birkaç gündür doğru düzgün uyumamama ve yediklerimin midemde kalmayı reddedip dışarı çıkmasına bağlıydı bu halsizliğim. Bu durum aslında çok yabancı olmadığımız bir haldi, yoğun tempoda olduğumuz zamanlarda bazılarımız bunu sürekli yaşıyorduk.
Bu sefer de halsiz kalmış vücudum teslim olmuştu. Sorun değildi, birkaç güne toparlayacağımı biliyordum. Bir haftalık tatilimiz başlamıştı bugün sonuçta, bol bol dinlenip yenilenmeme yetecek kadar zaman vardı.
Mutfaktan yeni gelmeye başlayan tabak sesleri Jin ve Jungkook'un akşam yemeğine giriştiklerini gösteriyordu. Hoseok da neredeyse iki aydır beraber oturmadığımız yemek masasını temizlemekle meşguldü. Üzerinde yemek yemediğimiz için gelişi güzel koyduğumuz cüzdanlar, telefonlar ve birkaç ıvır zıvır vardı.
Namjoon'un odasında yapımcımızla video konferans yaptığını biliyordum, gelecek ayın planını yapmaya başlamışlardı çoktan. Muhtemelen önümüzdeki birkaç yıllık program kaba taslak hazırdı ama detayları aydan aya netleştirirdik hep. Sağlık veya ailevi problemler nedeniyle uzun süreli net planlar yapmak zordu.
Sağlık durumumla ilgili bilgilendirmeyi de çoktan yaptığını ve her şeyin yolunda olduğunu açıkladığına emindim. Bizim için sürekli çabalardı o, hiç de şikayet etmezdi. Arkamızı toplamayı seviyordu, tam bir baba edasıyla.
Yoongi ise..Onun ne yaptığı hakkında bir fikrim yoktu aslında. Umrumda da değildi, ortalıkta görünmüyordu ama görünmesine de gerek yoktu. Odasında falan olmalıydı. Haftalardır bire bir tek kelime etmemiştik sonuçta, aramızdaki kopmaz sandığım bağ yerini çoktan kopmuş birkaç ipliğe bırakmıştı.
Gözlerimi serum askımdan ayırıp Taehyung'a çevirdim. Ayak bileğime dokunan elleri gevşemişti, iki büklüm şekilde uykuya teslim olduğunu görünce gülümsedim. Bana masaj yaparken aynı zamanda mayışmış olmalıydı. Elindeki telefonunu kucağına düşürdüğünde bile rahatsız olmamıştı, uykusu çok derindi sonuçta.
Koluma dikkat edip yavaşça doğruldum, baş dönmem tekrar yerini alırken yüzümü buruşturdum. Birkaç saniye gözlerimi sıkıca yumup bekledim. Tekrar açtığımda yine aynıydı ama bir tık daha iyiydi, şu ilaç bittikten sonra daha iyi olacağına emindim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Now We Are Breaking Up 'yoonmin' ✔
Fanfic'Her güzel şeyin bir sonu olurmuş sevgilim, şimdi bu yüzden mi ayrılıyoruz?'