Now We Are Breaking Up 'yoonmin' ✔

dodici

Çok okunmamasına rağmen yazmak istiyorum,

beğeni veya yorumdan ziyade içimden yazmak geliyor

ve yazıyorum

okuyan herkese çok teşekkürler <3

*

Bangtan evinin neredeyse tüm ışıkları açıktı, anlaşılan gerçekten bekleniyorduk. Saat henüz 22:15 ti gerçi, kim uyuyacaktı ki?

Sessizlik içinde sürüp gelen araba yolculuğumuz sonunda bitmişti. Arabasını park eden Yoongi'nin yanıma gelmesini bekledim. Gergindim, çok gergindim. Avuç içlerimi pantolonuma sürtüyordum nedensizce.

Sonunda Yoongi yanıma ulaştığında boştaki elini tuttum, pek sıkı bir tutuş değildi ama geri çekmesinden de korkuyordum aslında. Neyse ki yüzümde gezdirdiği ifadesiz bakışlarından sonra bile ellerimizi ayırmamıştı.

Teni çok soğuktu, benim sıcacık ellerimi bile üşütüyordu. Yine de onun ellerinin ellerimde olması için her şeye razıydım.

'Sonunda geldiniz! Çok merak ettik sizi, telefonun niye kapalı Yoongi hyung? Siz- Oh!'

Ardı arkasına sorularını birleşik olan ellerimizi fark edip şaşkınca kesen Hoseok'a karşı sadece gülümsedim. Duygusuz bir gülümsemeydi bu, içimden bir ses her şey bundan sonra karışacak diyordu çünkü.

Yoongi cevap vermeden salona ilerlediğinde arkasından kolumu çekmesine izin verdim. Hoseok ise kapıyı kapatıp hızla koltuğa dönmüştü. Şimdi boş olan tekli koltuğa oturan Yoongi'nin dizine oturmuştum.

Üyelerin hepsi koltuklarda yayılmışken şaşkınlık içinde bize odaklanmışlardı. Jungkook'un kaşlarını çatıp doğrulduğunu görünce yutkundum. 

Çok gerilmiştim, sanki yıllardır bu adamlarla değilmişim de bir yabancıymışım gibi hissediyordum. Namjoon'u ne kadar tanısam da karşı çıkacağını düşünüyordum işte.

'Vay vay vay!'

Taehyung'un neşeli sesine karşılık diğerlerinin de yüzüne gülümseme yerleşmişti. Namjoon hariç, o pür dikkat Yoongi ile göz teması kurmaya uğraşıyordu.

'Barışmanız için yalnız kalmanız mı gerekiyordu? Ee biz evi boşaltırdık beyleer!'

Seokjin'e karşılık kıkırdadığımda Yoongi aynı ifadesizlikle Namjoon'a bakıyordu. Yüzümdeki gülümseme anında donarken, Yoongi belimdeki kolunu sıkışlaştırıyordu.

'Jimin sen nerdesin kanka? İnsan bir haber vermez mi? Hem ne oldu da barıştınız? Anlatın patlayacağım yoksa!'

Jungkook sonunda meraklı tarafına yenik düşmüş olacak ki irileşmiş gözleri ile bana ve Yoongi'ye bakıyordu. Diyecek bir şey bulabilecek miydim emin değildim aslında.

'Ben şey-'

Gergince konuşmamı Yoongi'nin net ve soğuk sesi kesmişti.

'Barıştık ve tekrar ayrı kalmayı düşünmüyoruz. İzninle liderciğimiz.'

Anlamsız bakışlar Namjoon'da birleşirken ürkek bakışlarımla kesişmişti gözleri. Alt dudağını dişleyip sakin kalmaya çalışıyordu.