Now We Are Breaking Up 'yoonmin' ✔

undici

İlham perilerim neredesiniz sorması ayıpp
Biraz uğrayın pls msmfjwjd
Öpüldünüz bebeklerim
İyi okumalar♡

*

Geniş koltukta iyice yayıldıktan sonra önümde duran masaya uzandım. Güneş batmaya yakın kızıllığıyla evi dolduruyordu.

Yeni açtığım şarabın ilk kadehini doldururken bir yandan da televizyonu karıştırmaya devam ettim.

İzleyecek bir şey bulamayınca rastgele bir kanalda bıraktım.

Zihnimi boşaltmak için kendime birkaç gün tanıyordum.

Bunun için doğum gününde babama aldığım dağ evi en uygun olan yerdi. Geçen sabahtan sonra basıp buraya gelmiştim.

Çevresindeki 5 kmlik alanda tek bir ev dahi yoktu, sadece 2 km uzaklıkta bir çiftlik vardı o kadar.

Tam bir huzur ortamı yaratıyordu doğanın ortasında. Genelde yazları uğrardık buraya.

Komikti gerçi, huzur bana uğramayalı aylar oluyordu.

Daha komik olan şey ise ondan uzaklaşmak için geldiğim bu evde en son Yoongi ile iki günlük bir kaçamak yapmış olmamızdı.

Sırıttım ve şarabımdan büyük bir yudum aldım. Bana ulaşmaya çalışıyorlar mıydı acaba?

O sabah evden giderken telefonumu odamda bırakmıştım. Bilerek ve isteyerek.

Henüz grup olarak molamızın bitmesine 3 gün vardı ve kalan zamanımı burada geçirmeye kararlıydım.

Sorumsuzluk yapıp ortadan kaybolma niyetinde değildim aslında ama her şeyden uzak kalma ihtiyacı hissetmiştim.

Sahi iki gündür aramaya çıkmamalarının nedeni Yoongi'nin, onun yalnız kalmaya ihtiyacı var sözleri mi olmuştu?

Onu çok iyi tanıyordum, lanet olsun ki çok iyi tanıdığım için beni kendi halime bırakacağını da iyi biliyordum.

Tüm bu duygularımla alay etme çabaları ne zaman bitecekti?

Ondan nefret etmemi mi istiyordu, hem bu mümkün olur muydu?

Ona karşı hislerimin bu kadar fazla olması ve hiçbir hareketine karşı koyamamam zevk mi veriyordu ona?

Hiçbir soruya yine cevabım yoktu. Zihnimin meşguliyetine son vererek şarabımı yeniledim ve ayağa kalktım.

Yoongi ile ayrıldıktan sonra daha fazla içmeye başladığımı düşünüyordum.

Eskiden olsa gün sonunda birer bira içip uyurduk, şimdi hiç öyle olmuyordu.

Düşüncelerimden sıyrılmama neden olan görüntü ile zihnim dağılmıştı.

SUV tarzı bir araç dağ evinin patikasını dönüyordu ve bir misafirim olmadığına emindim.

Gözlerimi kısıp bekledim, henüz batan güneşten dolayı açık olan farlar içindekileri görmemi engelliyordu.

Bardağımın dibinde kalan şarabı da dikip kapıya ilerledim.