𝐓𝐡𝐞 𝐂𝐫𝐢𝐦𝐞𝐬|| 𝐓.𝐌.𝐑

8. Amaçlar

Seelaaam! Nasılsınız bakalım? Tekrar bir bölümle karşınızdayım. Umarım bölümü beğenirsiniz. Satır arası yorumlarınızı esirgemeyin lütfen. Başlayalım o halde!

☠︎︎✰Lumos Maxima...

Yine güzel bir sabaha kucak açtıklarında, kasım ayındalardı. Hogwarts arazisi karlara bürünmüştü. Şatonun her yanı ısıtma büyüleriyle kaplanmışken küçük öğrencilere de neşe gelmişti. Kar topu savaşları oldukça eğlenceli oluyordu böylece. Bir kaç gün içerisinde kar daha da arttığında, Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinin yapılması mümkünsüzleşince, dersler tatile çıkarıldı.

Bu, öğrenciler için oldukça mükemmel bir haberdi. Sabahtan akşama eğlenmek...

Slytherin ortak salonuna güzel bir sessizlik hakimdi. Kahvaltı saatine daha vardı. Tom Riddle ve bir kaç arkadaşı çevresine toplanmış, özel bir konuyu tartışıyordu, diğer öğrencilerin kimisi büyücü satrancı oynuyor, kimisi kitap okuyor, bir kaç genç kız Riddle ve arkadaşlarını izleyip kıkırdıyordu.

Agnes de kenarda oturup ödevini bitirmeye çalışıyordu. Kendine hayret edecek durumdaydı. Aslına bakılırsa, tatil olduğundan içi rahattı ancak tatil bitimine verilen ödevlerin hepsini hemencecik bitirmek istemişti. Ardından rahatça kütüphanede kitap okuya bilirdi.

Hogwarts kütüphanesi... İçinde neredeyse bin yılın tarihini barındıran muhteşem bir hazine beraberiydi. Türlü türlü ansiklopediler, ders kitapları, araştırma konularıyla ilgili efsaneler, ayrıca okunula bilecek edebiyat kitapları, büyüler ve iksirlerle ilgili çeşit çeşit bilgiler barındıran onca kitap...

Gece uyumamıştı. Önce Sihirli Yaratıkların Bakımı dersi için üç parşömenlik bir yazı ödevi yazmıştı. Ödev, Unicorn'lar üzerine yapılı bir konudan oluşuyordu. Ardından Sihir Tarihi dersi için Hogwarts ile ilgili kısa bir tanıtım tarzı ödev yazmıştı. Sonraki atlama konusu iksirdi. Öğütülmüş çiriş otu kökleri ile ilgili 50 santimlik bir araştırma ödevi yapmak zorundalardı. Oldukça geniş bir kaynak kullandığından satır aralarını kısaltmıştı ve inci gibi yazısı parşömende çok hoş duruyordu. Şimdi ise karanlık sanatlara karşı savunma ödevini yapıyordu. Konusu Mantikorlardı.

Tom Riddle, arkadaşlarının ne dediği ile artık ilgilenmiyordu, bakışları küçük cadının üstünde yoğunlaşmıştı. Bakışlarını ondan çekmeden ayağa kalktı ve kızın yanına oturdu dikkatlice. Bu sırada küçük cadı, tüy kalemini kenara bırakıp gözlüğünü düzeltiyordu.

"Günaydın Jadira."

"Sana da aynısından, Riddle. Ne zamandan beri bana adımla hitap etmeye başladın?"

"Hadi ama..." diye sitem etti Riddle. "Grindelwald çok uzun, ismini söylemek daha rahat." Bakışları kızın yüzünde gezindi. "Gece uyumamışsın anlaşılan."

"Çok mu belli oluyor?" Jadira, gözlüğünü kenara koyup gözlerini hafifçe ovaladı. Normalde gözlüksüz geçiniyordu ancak gece lambasının zayıf ışığında gözleri ağrıyordu.

"Mantikorlarla ilgili yaza yaza mantikora benzemişsin. Saçlarını düzeltsene!"

"Iy. Düzeltirim." Saçlarını kolundaki toka ile aceleyle bağlayarak öylece bıraktı. Sarışın birinde olması gerekenin aksine, saçları düz değildi, kıvırcıktı.

"Bir bakalım şu yazılara." dediği anda parşömeni eline aldı Riddle.

"Bu nadir iblisin yarasa benzeri kanatları ve ön ayakları, bir akrep kuyruğu ve bir aslan gövdesi vardır, ancak koyu kürk keskin dikenlerle serpiştirilmiştir. Mantikor'un aslan yüzü bazen neredeyse insan gibi görünebilir ve özellikleri karmaşık duyguları ifade etme yeteneğine sahiptir. Zehri o kadar güçlüdür ki,bir damlası bir insanı dakikalar içinde öldürür. Raleigh ailesinin üyelerinin bağışık olduğu söyleniyor.