Hide and Seek ( Fearless Woman Series #2)

26

I wonder how exquisite the world was, when Eva and Adan didn't eat the fruit that knows the good and bad. Long ago, you can only saw how exquisite the place of paradise from Jesus was.

Not like now, the world slowly kneel because people hurt it. I just want to compare it into myself. I almost kneel infront of the wind. I almost kneel because of my Tita. In short my enemy.

She betrayed us. She makes me overthink. She makes me feel angry. She makes me feel sad. She want me to make a sin. Yes, a sin because I want to kill her!

Bakit pa niya sinali si Mama Tarsie. Bakit kailangan pa niyang idamay ang mga inosenteng tao? Bakit niya ginawa ang lahat ng ito? Gulong-gulo na ang utak ko. Parang ang laman na lang nito ay puro bulate.

"Mommy?"

Automatic akong napabaling sa kaliwa kong side ng marinig ko ang boses na iyon. Ang boses na nagpapabilis ng tibok ng puso ko.

Liam?

Nakita ko ang aking anak na hawak-hawak ni Sheryl. Maraming tao ang nakapaligid kay Sheryl, ang mga tauhan niya. Nakarating na sila.

Kitang-kita ko sa mukha ni Liam ang takot at saya. Lalapit na sana ako ng bigla na lang nila akong tinutukan ng baril at iyon din ang pag-iyak ni Liam.

"Mom! They hurt me!" Liam shouted with the tears of his face. Kitang-kita  ko kong paano hinawakan si Liam sa mga kamay ni Sheryl. Ang higpit nito at nasasaktan ako dahil nasasaktan ang anak ko.

"Tita! Stop! Huwag mo siyang idamay!" sigaw ko sa kaniya.

"Tita? I don't like it by the way," she said with a smile on her face playfully.

"Why? Why should I call you Mommy? Wala akong ina na mamatay tao!" sigaw ko rito dahilan ng pagkagalit niya.

Bakit siya nagalit? Dahil alam na niya ang pagkatao niya? E' ang laking gago pala!

"Ilabas niyo siya," utos niya sa kaniyang tauhan.

Ang akala ko sa una ay ako ang tinutukoy niya. Iba pala. Agad na umalis ang mga inutusan niyang tauhan. Bumalik sila at may dalang tao na alam ko kung sino ito.

Mama Tarsie?

"Pakawalan mo silang dalawa Sheryl! Narito na ang gusto mo! Ano pa ba huh?!" Buong tapang kong sigaw sa kaniya pero tumawa lang ito.

Nababaliw na ba siya? Ilang gramo ba ang nahithit niya?

"Ows sweetheart, ang sweet mo naman sa pamilya mo. Ayaw mo bang malaman ang totoo?" tanong niya sa akin at ang mga mata ay lumipat kay Mama Tarsie na ngayon ay nakikita ko ang kaba sa mukha niya.

What? Ano pa ang gusto kong malaman? Ano pa? Scheisse! Ano pa?

"What? Anong ibig mong sabihin?" takang tanong ko sa kaniya.

Nakita ko siyang tumawa at inilipat-lipat ang mga tingin niya sa aming dalawa ni Mama Tarsie.

"Ano Sheryl?" Pag-uulit ko.

Naiinis ako sa ipinapakita niya na ngayon ay tumawa parin. Nag-enjoy siya sa itsura ko ngayon na punong-puno ng kuryusidad dahil sa pinagsasabi niya.

"DAMN IT! TELL ME!"

Hindi ko mapigilang mapasigaw ng malakas at malakas na rin ang iyak ni Liam dahil siguro nagulat siya sa sigaw ko. Tumingin ako sa kaniya, specially in his beautiful eyes.

I'm sorry Liam, hindi ako mabuting ina para sa'yo. Your father's discission is good for you. Tamang hahanap siya ng ibang babae para may mag-alaga sa'yo at magmamahal sa Dad mo.