Hayat

7. Bölüm

"O zaman sonsuza kadar diyoruz?" Dedi tebessümle.

"Aynen öyle hocam." Dedim aynı tebessümle.

"Ve bu arada çocuklar, bugün bütün derslerden muafsınız. Uzun zamandır arkadaşlarınızı görmüyorsunuz, hatta sizin tabirinizle kardeşlerinizi. Gidin özlem giderin,gezin, tozun." Dedi Harun hoca. Hepimizin gözü parıldadı.

"Sizi görmek güzeldi çocuklar. Ne olursa olsun hayallerinizden vazgeçmeyin, hangi konumda olursanız olun Harun hocanız size yardım etmek için burda olacak. Şimdi gitmeliyim hoşçakalın, kendinize iyi bakın." Dedi ve kocaman sarıldık.

"Sizde hocam. Teşekkür ederiz." Dedim ve hoca arkasını döndü bir kaç adım attıktan sonra kendini yukarıda buldu kendini. Çünkü bizim grubun erkekleri onu havaya fırlatıp yakalıyorlardı. Biz kızlarda tempo tutuyorduk.

"HARUN HOCA! HARUN HOCA OLEY!"

"Oğlum indirin lan beni!" Dedi Harun hoca. Öyle söyleyince bizimkiler biraz daha havaya atıp tuttular, sonra indiriler.

"Serseriler sizi. Hadi gözüm görmesin sizi yoksa derse alırım ona göre." Deyip güldü.

"Tamam hocam. Teşekkür ederiz gerçekten." Dedi Alper.

"E hadi gidelim!" Dedim bizimkilere. Beni dinleyip yürümeye başladılar. Alper kolunu omzuma atmış yürüyorduk ki telefonuma bildirim geldi.

0507*******;
O çocuk kim? Ve kolunu neden
omzunda?

Siz;
Pardon? Seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum.

0507*******;
Beni ilgilendirir Beren.

Siz;
Kim olarak?

0507*******;
Seni seven adam olarak.
Seni seven adam olarak.

Siz;
Ne? Bunca zamandır bunun için mi yazıyorsun bana?

0507*****;
Evet. Ve seni senden iyi tanıyorum Beren.

"Kiminle konuşuyorsun sen?" Diye sordu Alper.

"Çok uzun konu kirvem. Mekana gidelim anlatırım." Dedim.

"Tamam." Dedi ve üstelemedi. Alper'in en çok bu huyunu seviyordum, bir şey'i asla üstelemezdi.

                       ********
"İşte böyle gençler." Dedim bizimkilere. Her zaman ki yere gelmiş, limonatalarımızı içerken bana yazan anonim muhabbetini anlatmıştım. Abimden sonra kızlar onay vermişti. Erkeklerde Mert abi karşı çıkmıştı, Mert abi yıllardır beni seviyordu bunu açıkça dile getirmemişti ama kardeşi Merve bana her şeyi anlatmıştı. Bir kere denemişti ve becerememişti hem abim buna izin vermezdi, hem de Mert abi hiç bir zaman benim arkadaşım değil abim olmuştu. Diğer erkeklerde 'bizi ilgilendirmez, sen bilirsin." Demişlerdi ama Alper dışında.

"Şimdi güzelim, ben sana ne dersem diyeyim sen kendi istediğini yapacaksın ama sana diyebileceğim bir şey var, oda şans vermekten zarar geleceğini düşünmüyorum. Ki aksi bir şey olursa Berk abinin arkasından bende gelirim." Dedi ve bende ona öpücük attım. Alper'le aramızdaki bağ her zaman farklı oldu, diğerlerinden daha yakındık biz. Sonradan aklıma bir şey geldi.

"Beni bırakın da, bir şey soracağım size. Ama doğru cevap verin." Dedim sonra yüzlerine baktığımda 'sor' der gibi baktıkları için konuya girdim.

"Şimdi diyorum ki ben, bizimle aynı okulda olmak ister misiniz? Yani Sankaya kolejinde okumak ister misiniz?" Dediğimde hepsi yüzüme takılı kaldı gözleri.