Nekropolis

Uyanış-4

-Bayılan kolinin başına gelen kişi kimdi eskiden Hermanı tanıyan biri mi yoksa bir düşmanı mı yeniden

-Bir bayan acaba nereden tanıyorum?

-Nekropolisin karanlık sokaklarında mor bir ateşin sıcaklığı hissediliyor ancak burada ne olacağını bilemeyiz değilmi?

-Hermanınn bir sonraki adımı onu nereye götürecekti?

Kadın Colinin bayılmış bedeninin önünde duruyordu arkasından vuran sokak ışıkları kadının yüzünü kapatmış ancak vücudunun hatları belli oluyordu elinde bir tür değnek vardı Coline onunla vurmuştu değnek uzun ve ucuna bir çok şey asılmıştı bunlardan biri gece parlayan mantarlar vardı ucundan bir ipe oradan da değneğe tutturmuştu. Elini uzattı

"Daha ne bekliyorsun fazla zamanımız yok"

Elini tuttum ve gittiği yöne doğru takip etmeye başladım. Aklımda birçok soru vardı ancak kadın güvenebileceğim biriydi biliyordum hatıralarımda vardı rüyalarımda da

Sokakların herbirini hızla geçiyorduk 1 kişi bile dönüp bize bakmıyordu varacağımız yere yakınlaştığımızda Nekropolisin sesleri kesildi.

Hiç kimsenin sesi kalmamıştı ne at arabaları ne de sokak kavgaları hiç bir şey. Sokak taşlarının hissi bile değişti kara büyüden arındığımızı hissediyordum yavaşça ve usulca.

O an ilk rüyamda hissettiğim his artıyordu bir pislik çukurundan çıkarılıyormuş gibi arkamdan aklımdaki sesler bağırıyor ama ben uzaklaştıkça etkisiz hale geliyorlardı.

Önümdeki kadın bir evin önünde durdu ve 3 kere değneğini yere vurdu her vuruşu farklı bir ses çıkardı evin içerisinden kapının arkasından da 3 kere kapıya vuruldu kadın bir kez daha yere vurdu ve kapı açıldı kapının arkasında açık tenli yüzü benlerle dolu kızıl bir kadın açtı kapıyı saçları yüzü gibi kırmızıydı biz içeri girdiğimiz gibi kapıyı kapadı ve bana bakmaya başladı.

"Bu iskeleti neden getirdin Nene?"

Kadın üstündeki ceketi çıkarıp askılığa astı altına giydiği hırkanın üstü ceplerle ve o cepler ise bitkiler ve otlar ile doluydu hırkasını da çıkarıp küçük kıza doğru baktı

"O senin deden tanışmak istermisin?"

Kızın ağzı açık kalmış durumda beni süzüyordu

"Benim dedem bir iskelet mi?"

İlk önce kadın bana baktı sonra ben kadına sonra ikimizde boş bir ifadeyle kıza doğru baktık açıkçası bende şaşırmış durumdayım ilk kez aile yakınım birisi olduğunu öğreniyorum.

"Benim torunum mu?"

Kadın üstündeki bitkileri ve büyü malzemelerini çıkarıp yerine dizdi ve evin camlarını kapadı ve tek kişilik koltuğuna oturdu. Loş bir sarı ışık vardı evin etrafında kadının yanındaki lamba yanmaktaydı ancak ne gaz kokusu aldı ne de başka bir şey.

Kadın bana el hareketi yaparak önündeki koltuğu göstererek "Otur konuşacaklarımız var" dedi ve yandaki kıza el hareketleriyle yukarı çık dedi.

Kız merdivenlerden yavaşça çıktı merdivenlerin sonuna gelip ayakları kaybolduğunda ileri bir adım daha attı ancak oturup bizi dinlemeye başladı. Kadın parmağını şıklattığında yukardaki kız bağırarak odasına doğru kaçtı ve arkasından kapı kilitlendi. Elini bir kere daha şıklattığında elinden tüm odaya dağılan bir büyü yaptı. Artık eklemlerimin sesini duymuyordum sadece sessizlik odayı ses geçirmez hale getirdiği bir büyü yapmıştı sanırım.

Gözlerime derin bir şekilde baktı

"Uzun zaman oldu sonunda gelebildin"

Kadın gözlerime hasretli bir şekilde bakıyordu merak ettiğim tek bir şey vardı