Nekropolis

Uyanış-6

Ava ve Mia

Sofia kollarını açıp kızların arkasından sarıldı kızlar diz üstü durmuş ellerine düşen madalyona bakıyorlardı ve olayın ne olduğunu çözmeye çalışıyorlardı.

"Sözlerini taşıyanlar" Rahiplerden veye papazlardan bahsetmiyordu. Daha çok isa gibi peygamber olanlardan mı bahsediyordu acaba? Ve kimdi?

Perunun meleklerinden biri diye düşündü Ava ancak Mia Perun un kendisi diye düşündü.

Kızlar her türlü şaşırmış bir şekilde devam ettiler güne köye geri döndüler laflar yayılıyordu "Kutsanmış ikizler" tanrı tarafından seçilmek küçük bir köyde laf haline gelmişti ama Ava yada Mia laflara bakmıyor çalışmalarını yapıyorlardı. Ava her gün kütüphaneye sabahtan gider bulabildiği tüm kitapları masasına alıp okumaya başladı. Mia sabahları kahvaltısını yapıp eline kılıcını alır sallamaya başladı bir süre sonra kılıcı sanki bir dans ediyormuşcasına sallardı babasının eşyaları içinde bulmuştu bunları evinden giderken babasıyla alakalı alabildiği az şeylerden birisiydi. Madalyon o günden beri hep kızların boynunda durdu Sofia onlar için gümüşten ipler almıştı madalyonları asmaları için. Ancak mia kılıcına engel olur diye kemerine dikmişti madalyonu.

Ava ise ekipmanlarına değer giye saç tokasına takmıştı yine de sofia onları çalışırken her gördüğünde ağlamaklı oluyordu. Kızların asıl görev yeri merkezdeki kathedrale çıktığında Sofia çok etkilenmişti kızlardan ayrılmak istemiyordu ancak yaşlılığı artık taşınmasına izin vermiyordu. Kızların eşyasını toplamaya yardımcı oldu ve yıllar önce Sofianın Hermana ulaşmak için verdiği kartı verdi verebileceği pek bir şey yoktu bu kart ise ülkenin nersinde olursanız olun postalamaya çalıştığınızda en yakın yerdeki Gilded üyesi yanınızda biterdi bunlardan biri de amal ve oğullarıdır. Amalın aslında karısı filan yoktu ama Amal eğittiği herkesi oğlu gibi oğulları ise Amalı babaları gibi görürdü sert bir babaydı ama onların babasıydı bütün üyeler sokaklardan veya kiliselerin önüne bırakılmış ölüme terk edilmiş çocuklar dı bir yerde ayrım kalmamıştı Amal çocukları o hayattan kurtarmak en azından daha az yalnızlık çekebilecekleri bir yer vermekti. Kartın artık geçerli olmadığını ama bir gün yine şanslarını denemeleri gerektiğini söyledi kızlara belki babalarıyla alakalı yeni bir bilgi edinebilirlerdi. Babalarını son günlerine kadar tanıdıklarını sanıyordu ancak yaptıkları yolculuk babaları hakkında bilinmeyen bir çok şeyi ortaya koymuştu kurtardığı bir çok insan yanında katledilmiş köyler vardı arkasında sebebi bilinmeyen cinayetler sadece çok karmaşık bir histi her denileni yapmışlardı doğru veya yanlış aramamışlar gibiydi. Ava ve Mia merkez için eşyalarını topluyor o sırada Sofia bir kaç yıl önce öğrendiği kurabiyeleri kızlar için yapmaya çalışıyordu elinden geleni yapsanda biraz yanıktı Sofianın hiçbir zaman iyi bir aşçı olduğu söylenemezdi zaten ama kızlar Sofianın her yemeğini afiyetle yerlerdi Sofia onlar için ebe veya nene olmaktan fazlası olmuştu son yıllarda 2. bir anne aramıyor olsalarda Sofia onlar için bir çok şey yapıyordu onlar için yapıyordu. Giderken Kızlar sofianın hem arkasından hem önünden sarılmışlardı ona özleyecekleri anacakları biri varsa Sofiaydı.

Sofia kızlar giderken onları izliyordu kocaman olmuşlardı Ava 1.90 boyunda ince uzun koyu kahverengi saçları ve beyaz önlüğü ile etrafına ışık saçıyordu Mia ise 2 yıl önce dövüşmeyi engeller diye saçlarını kesmiş sonrasında günlerce ağlamıştı. Ancak şimdi saçları kulakları kapatan siyah perdeler gibi biraz dalgalıydı omuzları çalışmaktan genişlemiş 1.80 bir savaşçıydı zırhındaki platinyum güneşi resmen üzerine çekiyor o günkü vitrayların çıkardığı kanatlar gibi görünüyordu. Sofia kızlar arabaya binene kadar izledi onları arabaya bindiklerinde gözden uzak oluncaya kadar el salladılar. Araba gözlerinden kaybolurken gördü işte Herman güneş ışığının içine karışmış onların arabasının üzerinde gidiyordu. Kızları korumak için oradaydı bu Sofianın içine açıkcası biraz su serpmişti. Artık onları korumasına gerek yoktu onların korunduğunu biliyordu.