UKALA

BÖLÜM 17

Kıyafetleri denemeyi bitirdiğimde "Şimdi sıra sende. Ben sana kıyafet seçicem. İtiraz istemem." Dedim.

İşkence vaktii.

Ona kıyafet seçmeye gittiğimde oda oflayıp duvara yaslanmaya başladı. Onu süzdüm napam kıyafet seçmem için onun bedenini tahmin etmeliyim.

Bi süre sonra elimde tonlarca kıyafetle yanına gittim.

Kıyafetlerin çoğuda gömlek,T-shirt ve kot pantalondan oluşuyor. Ama takım elbise de var.

Hem de kravatlı. Sırf inadına papyon almadım. Şimdi nasıl takıcaksın. Nah takarsın.

Kıyafetleri teker teker o da denedi. Benim de ona yorumum oldu.

İç Ses :

Yawhehe çocuğun karşısında ağzının suyu aktı. Bi *** söyleyemedin. Yalan mı?

Yalan tabi yalan ben bi kere şey dedim... ııı ya of seninlemi ugrasıcam ben daha önemli işlerim var.

İç Ses :

Tabi vardır canım. Mesala Kerem'e ağzının suyunu akıtmak gibi.

Seni duymuyorum. La la la la. En nefret ettiğim şeylerden birisi de çocukların böyle yapmaları. Şimdi kendim yaptım.

Daha ne durumlara düşücem ben.

Aman neyse. Kerem sona kalan takım elbiyeyi de deneyip dışarı çıktı.

Tabi elinde kravatla.

Ben ne demiştim. Kravatı bana atarak "tak" dedi. Emriniz olur beyefendi. Burda sizin uşağınız varya ama benim de işime geliyodu. Nasıl sıkıcam o kravatı.

Yanına gittim ve kravatı boynundan geçirdim. Gözlerini benden ayırmıyodu. Kal atışlarım hızlanmıştı. Ne biliyim kalp işte.

Kravatı bi kez geçirdim. Bana iyice yaklaştı ve dudağıma küçük bir buse kondurdu.

Sonra hızla mağazadan ayrıldı.