ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ရိေပၚနဲ႔ ေရွာင္က်န္႔တို႔
ၿမိဳ႕ကို္ကားနဲ႔ တက္လာခဲ့ၾကေလသည္။
ရိေပၚကေတာ့ သူ႕ေမြးရပ္ေျမရြာကေလးကို ခြဲခြာခဲ့ရေတာ့ မိႈင္တိုင္တိုင္ေလးေပါ့။
ဒါကိုသိတဲ့ေရွာင္က်န္႔ကလည္း စိ္တ္ေတာ့မေကာင္း။
မနက္အေစာႀကီးကတည္းကထြက္လာခဲ့ၾကေတာ့ ရြာကသူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း မႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရေပ။
" ဝမ္ဦးဦး ခင္ဗ်ား ၿမိဳ႕ကိုမလိုက္ခ်င္ဘူးမလား "
" မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ကိုယ္ကတစ္ခါမွမခြဲဖူးေတာ့ ဝမ္းနည္းယံုေလးပါ
က်န္႔ေလးကို ကိုယ္ကလက္ထပ္ထားတာေလ က်န္႔ေလးသြားတဲ့ေနာက္ ကိုယ္လိုက္ရမွာေပါ့ "
" ခင္ဗ်ားကလဲဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္မွာတစ္ဦးတည္းေသာသားေလဗ်ာ ေဖေဖ့ company ကို ဦးစီးေပးရမယ္ေလ အခုခင္ဗ်ားကကြၽန္ေတာ့္ေယာက်္ားဆိုေတာ့ ေဖေဖက ခင္ဗ်ားကို company အလုပ္ကိုဦးစီးေစခ်င္တာ
အသက္ေတြႀကီးေတာ့ ေဖေဖလည္းအနားယူသင့္ျပီး ေလ "
" ကိုယ္ႀကိဳးစားပါမယ္ ကိုယ္ကေတာသားဆိုေတာ့
ျဖစ္ပါ့မလား "
" ျဖစ္ပါတယ္ဆိုမွ လာအိမ္ေရာက္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္ရေအာင္ "
ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးပါဆိုမွဗ်ာ တိုက္နဲ႔ၿခံနဲ႔ ကားနဲ႔ေပါ့ သူရြာမွာခ်မ္းသာတာ ေရွာင္က်န္႔တို႔ေနတဲ့အိမ္နဲ႔ စာရင္ဘာ
ေျပာပေလာက္မလဲ သူ႕လိုေတာက လူပ်ဳိႀကီးကို ယူႏိုင္တာကိုက သူ႕အတြက္ ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းေနပါၿပီး။
" သားေလးတို႔ေရာက္လာၾကၿပီးလား ေမေမက ေမွ်ာ္ေနတာ လာလာ ထိုင္ၾကအုန္း ရိေပၚသားေလးလာလာ "
အိမ္ထဲကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေႏြးေထြးေသာအၿပံဳးနဲ႔လက္ကမ္းႀကိဳေနေသာ သူ႕ေယာကၡမ
ဒီကမ႓ာမွာသူ႕ေလာက္ ကံေကာင္းတဲ့သူ ရိွပါအုန္းမလား။
ေယာကၡမက ရွယ္ခ်စ္ က်န္႔ေလးကလည္းရွယ္ခ်စ္ဆိုေတာ့ ဟဲဟဲ
" ေမေမ ေဖေဖေရာ "
" ညေနမွ ျပန္ေရာက္မယ္ ကဲကဲ သားေလးတို႔အတြက္ အခန္းကို ေမေမကျပင္ေပးထားတယ္ ေရမိုးခ်ဴိးၿပီးနားလိုက္အုန္း ဟုတ္ၿပီးလား
သားရိေပၚ ဘာမွအားမနာနဲ႔ေနာ္ ကိုယ့္အိမ္လိုသေဘာထား "
