" ခင္ဗ်ားေရ မိုးေတာင္လင္းၿပီး မထေသးဘူးလား
ခံရတဲ့ကြၽန္ေတာ္က အရင္ႏိုးၿပီး လုပ္တဲ့ခင္ဗ်ားက အခုထိမႏိုးေသးဘူးလား ခင္ဗ်ားမထေသးရင္ ကြၽန္ေတာ္ၿမိဳ႕ျပန္ေတာ့မွာေနာ္ "
မနက္8နာရီေလာက္ႏိုးလာေသာ ေရွာင္က်န္႔တစ္ေယာက္သူ႕ေဘးမွာ တုပ္တုပ္မွ် မလႈပ္ဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ရိေပၚကိုစိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနေလရဲ႕ ။
အမွန္ေတာ့ ရိေပၚႏိုးေနတာၾကာပါၿပီ။ သူ႕က်န္႔ေလးကို စခ်င္လို႔သာ မႏိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားေလ၏။
" ဝမ္ဦးဦး ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္တရားလြန္လာၿပီးေနာ္
အဟင့္ ခင္ဗ်ားမထေသးရင္ ေဂြးတိုေၾကာင္းတရြာလံုးကို လိုက္ေျပာလိုက္မွာေနာ္ "
မႏိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္မယ္ဆို္ပါကမွ အကြက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ေသာ ေရွာင္က်န္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚတစ္ေယာက္ ေငါက္ကနဲ ထထိုက္လိုက္ရေလသည္။
" ဟာ က်န္႔ေလးကလဲကြာ ကိုယ္ေဂြးမတိုဘူးေလကြာ အဲ့လိုေလွ်ာက္မေျပာရဘူးေလေနာ္ လိမ္မာတယ္ ကိုယ္ႏိုးေနတာၾကာပါၿပီး အမွန္ေတာ့ ကိုယ့္အသည္းတံုးေလးကို စခ်င္လို႔ "
" ဟာဗ်ာ လာမဖက္နဲ႔ ေနာက္ဆိုခင္ဗ်ား ကပ္ေစးကုပ္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားေဂြးတိုေၾကာင္း အကုန္လိုက္ေျပာျပစ္မယ္ ဟြန္႔ "
" က်န္႔ေလးေနာ္ ကိုယ့္အေပၚလုပ္ရက္တယ္ေပါ့ ကိုယ့္ေဂြးကတိုရင္တိုေလ ကို႔ဟာႀကီးက ရွည္ပါတယ္ "
" မသိဘူးကြာ ခင္ဗ်ားဟာႀကီးက မွ်မွ်တတမရိွဘူး အဟင့္ "
" ရိွပါတယ္ဆိုကြာ "
" မရိွပါဘူးဆို မတရားရွည္ေနတဲ့ ခင္ဗ်ားဟာႀကီးနဲ႔ ေဂြးဥက်ေတာ့ တိုလည္းတိုေသး ေသးလည္းေသးတယ္ "
အျပစ္မရိွအျပစ္ရွာေနေသာ က်န္႔ေလးေၾကာင့္သူ႕မွာ ေျဖရွင္းခ်က္ေတာင္ျပန္မေပးႏိုင္ဘဲ ဆြံ႕အေနခဲ့ေလသည္။
အမွန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဥက ထင္သေလာက္မေသးပါဘူးဗ်႕
" က်န္႔ေလး မဆိုးရဘူးေလကြာ ကိုယ္ေနာက္ဆို္ကပ္ေစးမကုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္ က်န္႔ေလးသေဘာအတိုင္း စိတ္က်ျဖစ္ေစရမယ္ ေက်နပ္ၿပီးလား "
