Καταιγίδα

Για να σε συναντήσω

Μία εβδομάδα μετά, η κατάσταση στο νοσοκομείο παρέμενε στάσιμη. Ο Νικηφόρος ήταν ακόμη συνδεδεμένος με μηχανήματα υποστήριξης.

Το επεισόδιο της προηγούμενης εβδομάδας τους τρόμαξε όλους, ιδίως όταν είδαν τους γιατρούς να τρέχουν πανικόβλητοι. Κατάφεραν να τον επαναφέρουν, μετά από κάποια δευτερόλεπτα που σταμάτησε η καρδιά του.

Εκείνα τα δευτερόλεπτα σταμάτησε και η καρδιά της Ασημίνας.

Άκουγε τους γιατρούς να φωνάζουν...

"γρήγορα"

"βιαστείτε"

"με το ένα, με το δύο, με το τρία".

Σιωπή...

Δεν ανέπνεε.

Μέχρι να βγει ο γιατρός.

"Επέστρεψε", άκουσε.

Ξεφύσηξε.

Το χέρι που ακουμπούσε τόση ώρα στην κοιλιά της, γλίστρησε προς τα πάνω, για να βεβαιωθεί ότι άρχισε να χτυπά και πάλι η καρδιά της.

Γύρισε η ψυχή της στη θέση της.

Αν πάθαινε κάτι, δε θα άντεχε.

Η Ασημίνα περνούσε σχεδόν όλη τη μέρα εκεί. Κάποιες φορές κατάφερναν να την πείσουν να πάει για λίγες ώρες να ξεκουραστεί κι έτσι γυρνούσε στο σπίτι στη Λάρισα, μαζί με την Πηνελόπη.

Ξάπλωνε στο κρεβάτι του.
Η παρουσία του εκεί, ζωντανή.

Τον ένιωθε δίπλα της, σαν να τον αγκάλιαζε.

Έκλεινε μέσα της τη μυρωδιά του και παραδινόταν σε μερικές στιγμές “ανακούφισης”. Λίγες στιγμές μακριά από σκέψεις. Μακριά απ' την πραγματικότητα.

Ο Σέργιος ρωτούσε καθημερινά πότε θα επιστρέψουν οι γονείς του και είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται που δεν του μιλούσε ο μπαμπάς του στο τηλέφωνο. Ρωτούσε επίμονα κάθε φορά που συνομιλούσε με τη μαμά του κι εκείνη του απαντούσε, με την ίδια κάθε φορά δυσκολία, ότι ο μπαμπάς ήταν απασχολημένος και θα τον έπαιρνε όταν ήταν εύκαιρος. Ήξερε πως το παιδί τους ήταν πολύ έξυπνο. Αργά ή γρήγορα θα καταλάβαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ίσως να το αισθανόταν ήδη.

Οι επισκέψεις στο νοσοκομείο ήταν καθημερινές, σχεδόν από όλους. Οι γιατροί τους είχαν πει επανειλημμένα πως δεν είχε νόημα να κάθονται απ' έξω και να περιμένουν, όμως όλοι ήταν ανένδοτοι. Περνούσαν τουλάχιστον μια φορά τη μέρα, να ρωτήσουν αν υπάρχουν εξελίξεις. Κάποιος απ' όλους καθόταν να κρατήσει συντροφιά στην Ασημίνα, που δεν έλεγε να το κουνήσει από κει. Πότε η Ελένη, πότε η Πηνελόπη, πότε η Δρόσω, μόνη της ή με τον Κωνσταντή, πότε ο Λάμπρος. Πάντα κάποιος έμενε στο σπίτι στο Διαφάνι, με τον Σέργιο.