HAYAL /Aidan Gallagher İle Hayal Et

1.3✨

Başlama tarihinizi yazabilirsiniz bence~

Alarmımla gözlerimi açtığımda ilk işim dün olanların rüya mı gerçek mi olduğunu anlamaktı. Kendimi çimlediklediğimde yüzümü acıyla buruşturdum. Gerçekti BEN GERÇEKTEN TORONTODAYDIM!!! Lavaboya geçerek duş aldım, cilt bakımımı ihmal etmedim. Hafif makyaj yaparak hazırlanmamı bitirmiştim. Dolabın önünde durduğumda giyeceğim kıyafetleri seçtim. Beyaz bir şort üstüne ise askılı mavi crop topumu giydim. Saçlarım ıslaktı. Mavi jordanlarımı giydim. Telefonumuda alıp evden çıktım. Anna'nın kapısına vurup bekledim. Kapıyı altına mavi kot şort, üzerine beyaz kısa olan bir gömlek giymiş olan Anna açtı. Tam tersi giyindiğimizi görünce gülmeye başladık. Anna kahkalarının arasından konuştu:

"En iyi arkadaş olmak böyle bir şey tatlım" dedi. Gülerek onayladığımda içeriden çıktı ve kahvaltı için yemekhaneye inmeye başladık. Bugün ilk gün olduğu için okulu yurdu, eğitim göreceğimiz alanları anlatacak, bizi gezdireceklerdi. Daha sonrada yarın olacak partiden söz edeceklermiş. Anna'nın bu kadar şeyi nasıl öğrendiğini düşünürken sanki beni duymuş gibi cevap verdi: "zaten atılan mesajları görmüşsündür." Dedi. Kaşlarımı çatarak elimi arka cebimdeki telefonuma attım. İnternetimi açtığımda telefonum mesajdan,bildirimden çökmek üzereydi. Okul tarafından atılan mesajları okuduktan sonra instagrama girdim. Ben farketmeden göz ucuyla telefonuma bakan Anna konuştu:"Oha kızım! Kaç gündür kapalı senin telefonun?" Dedi.

Gülerek "Sadece bir gündür hatta birkaç saattir kapalıydı." Dedim. Her ne kadar bunu söylemek istemesemde Anna'nın bunu bilmesinin iyi olacağını düşünerek ona sosyal medya hesaplarımdan bahsetmeye başladım. O sırada yemekhaneye gelmiş kahvaltılarımızı alıp masamıza yerleşmiştik bile. Kahvaltımızı ettikten sonra konferans salonuna doğru yol aldık. Konferans salonuna gidip yerlerimize geçtik. Yanımıza Alice ve erkek arkadaşı Alex yanımıza oturdu. Onlarla aynı katta kalıyorduk. İlk gün yemekte tanıştıklarım arasında onlarda vardı. Alice heyecanlı bir şekilde konuştu

"Çok heyecanlıyım, İyi ki burs için başvurmuşum!" Dedi. Anna ona katılarak "Aidan'ı samimi ve içten bulmam beni buralara kadar getirdi." Dedi. Kendi içimden ona hak verdim. Alex sinirli bir şekilde konuşarak düşüncelerimi böldü: "Şu çocukta ne bulduğunuzu anlayamıyorum!" Dedi hışımla.
"Ne bulmadık ki.."diyerek uzaklara dalmıştım,gene aptal bir aşık olduğumu belli etmiştim. Alice Alex'in bu dediklerine gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmıştı. Sessizce "Aidan'ı sevdiğim için kıskanıyor. Siz ona takılmayın." Dedi. Alex'in Alice'i kıskanması sevimliydi. Anna "Şimdi ki konuşmasın da neler diyecek acaba?" Diye Alice'e soru yönelttiğinde inanamayarak ona döndüm ve "Ne konuşması, neyden bahsediyorsun kızım sen?!" Diye çıkıştım. Anna gözlerini devirdi. Eliyle sahneyi gösterdiğinde tüm dikkatimi sahneye yönelterek baktım. Aidan buraya gelecek ve bizimle tanışacaktı! Midemden gelen bir ateşin içime yayıldığını, alev alev yandığımı hissediyordum. Bu benim için imkansız bir şeydi ama gerçekleşmesine birkaç dakikadan az kalmıştı. Elimi kalbime koyup bozulan nefes alışverişlerimi düzelttim.

"Melis, iyi misin?" Dedi Anna. Onu kafamı sallayarak onayladım. Acilen toparlanmam gerekiyordu. Çünkü biraz sonra o burada olacaktı! Anna'ya haber verip lavabolara doğru yol aldım. Lavaboya girmeden önce kapısı aralık olan siyah kapılı odadan gelen sesler dikkatimi çekmişti. İçerde Aidan vardı. Karşısında bir adam oturuyordu. Galiba tartışıyorlardı. Gizlenerek onları dinlemeye başladım.

Aidan:"Siz neyden bahsediyorsunuz David Bey, ben bu projeyi okumak isteyen ama imkanı olmayan öğrenciler için yaptım.Siz bunu engelleyemessiniz!"

David:"Gayet rahat engellerim eğer bunun gerçekleşmesini istiyorsan Magazincilerin eline koz vereceksin yoksa çok sönük kalacağız!"

Aidan sıkıntıyla nefes verdi. Sessizlik odaya hakim olmuştu. Bir kaç saniye sonra Aidan'nın sesi odayı doldurdu.
"Peki,yapacağım. Gereken kozu ellerine vereceğim hemde en sevdiklerinden. Ama burada okuyan hiç bir öğrencinin ihtiyacı ve isteği yarım kalmayacak!" Diye çıkıştı. David Gülerek "Aferin Delikanlı. Sonunda aklını kullandın. Öğrencilerle bizzat ilgilenip istediğini yap. Yeter ki bana para ve şöhret kazandır." Dedi. David'e sinir olmuştum. Şu zamana kadar yaptığı hayır işleriyle konuşuluyordu. Ama duyduklarımdan çıkardığıma göre Aidan'nın canını sıktığı belliydi. Yerimden çıkıp yakalanmadan yerime döndüm.

"Neredesin sen iki saattir?" Diye soran Anna'ya "Lavabodaydım." Diyerek cevap verdim. Ortam sessizleşmiş,ışıklar sönükleştirilmişti. Etrafta loş bir ortam vardı. Sunucu konuşmaya başladı:" Hepinize Merhaba sevgili öğrenciler, bugün burada toplanma nedenimiz, sizler için bu projeyi düşünen, bunun için çabalayan,uğraşan Aidan Gallagher ile tanışmanız. Onun amacını, hedeflerini dinlemeniz ve güzel vakit geçirmeniz." Alkış sesleri salonu doldurdu. Kadının yüzünde tebessüm oluşurken konuşmasına devam etti "İşte karşınızda Aidan Aidan Gallagher!" Tekrar alkışladığımızda Aidan tüm mükemmelliğini toplayarak içeri girmişti adeta. Alkışlar dindiğinde yerine oturdu. Salona göz gezdirdi. Gözlerinin içi parlıyordu. Onu görünce kalp krizi geçirsemde hemen telefonumu alarak resmini çektim. Konuşmaya başladı:

"Herkese Selam Gençler! Öncelikle sizlere burada olduğunuz için çok teşekkür ediyorum. Çok güzel görünüyorsunuz hepiniz." Dedi. Herkes tekrar alkışladı. Bu sefer sunucu devam etti:" Aidan Bey bizde sizlere geldiğiniz için teşekkür ediyoruz. Bugün öğrencilerimizin, ekibimizin sorularına cevap vereceğiniz için de çok mutluyuz." Dedi. Aidan gülümsedi. Sunucu "Bu okulu,bursu neden yapmak istediniz, sizi bunu yapmaya ikna eden bir şey var mıydı?" Diye sordu.

"Aslında hep doğaya,insanlara,hayvanlara,dünyaya yardım etmek benim için ön plandaydı. Elimden geldiğince medyanın görmediği, bazen de gördüğü şeyler yapıyorum. Geçen sene Afrika'ya seyehat ettiğimde gördüğüm şeyler iç açıcı değildi. Sadece Afrika değil dünyanın bir çok yerinde bir sürü insanın yardıma ihtiyacı var. Bende elimden geldiğince yardım ediyordum ama artık bunun yeterli olduğunu düşünmüyorum. O yüzden daha büyük bir şeyler yapmak istedim. Ben en azından umutsuz insanların hauatlarında küçük renkli bir umut yaratmak istedim." Dedi. Salonda büyük bir alkış koptu. Ben ise son dediği cümleyi düşünmeye başladım."En azından umutsuz insanların hayatlarında küçük renkli bir umut yaratmak istedim." Gerçektende öyle olmuştu. Şarkıcı olmak isteyen ama imkanları kısıtlı olan bir kızken şimdi burada onun sayesinde oturuyordum. O gerçekten iyi biriydi.

"Bu burs, sadece müzik için mi geçerli?" dedi kadın. Aidan derin nefes aldı, önüne düşen saçlarını eliyle geriye attı ve konuştu "Hayır biz burada tek müzik için değil ayrıca sanatın farklı dalları içinde burs vereceğiz. Hemde okulumuzda eğitim vermeyi de düşünüyoruz." işte bunu herkes ilk defa duymuştu...

***

Ropörtaj bittiğinde odalarımıza doğru dağıldık. Akşam bizim katımızda olan öğrencilerin ayarladığı küçük partiye gidecektik. Çok spontane gelişen bir plandı ama hepimiz buna katılıyorduk. Odama girdiğimde telefonumu yatağın üzerine bıraktım ve banyoma gittim. Kısa bir duş aldıktan sonra ferah hissediyordum. Dolabımın önünde durup kıyafetlerime baktım. Yanıma elbise almıştım, ancak biri hariç diğerleri hep günlük tarzdaydı. Şık olmak istiyordum ortamda bırakılan ilk izlenim her zaman önemliydi. Abartılı olmayan, tek omuz askılı,siyah elbisemi elime alıp aynanın karşısına geçtim. Evet aradığımı sonunda bulmuştum! Sevinçle elbiseyi giyip makyajımı yaptım. Ayakkabı olarak çok topuklu olmayan stilettoları tercih etmiştim. Telefonumu, rujumu,odamın anahtarını çantama koydum. Küçük el çantama daha fazla bir şey sığmazdı zaten. Saçlarımı dalgalandırdım. Gözlerime siyah kalem çekmiştim. Güzel görünüyordum. Odamdan çıktım. Koridorda Anna dahil olmak üzere diğer kızlar da hazırdı. Toplam on kişiydik. Beş kız Beş erkek bulunuyordu. Parti alanına girdiğimizde hayranlıkla etrafı izliyordum. Anna ile biz, içeceklerin olduğu yere ilerledik. Daha önce hiç içmemiştim yani bu gece en fazla iki bardakta sarhoş olacaktım.

Bölüm Sonu
Oy sınırı 10 vote❤️