Yeşil gözlerini yüzümde gezdirdi. Nefesi dudaklarıma çarparken yüzlerimiz arasındaki mesafe yok denecek kadar azdı..
Hayalleri için Türkiye'den Toronto'ya gelen Melis'in yaşadıkları bu kitapta!
Bu gün resim dersim olacağı için kahvaltıdan bir saat önce kalkmış, duşumu almıştım. Cilt bakımımı tamamladıktan sonra dalgalı olan saçlarımı düzleştirdim. Hava sıcak olduğu için üzerime beyaz kısa crop, altıma ise yeşil şort tercih ettim. Altına beyaz ayakkabım ile çorabım uyum sağlamıştı. Takılarımı zaten takmıştım. Göz altlarımı hafif kapattım. Allık, rimel sürdüm. Son dokunuş olarak da parlatıcımı sürdüğümde aynaya son kez bakıp odadan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(kombin bu) Anna ile birlikte aşağıya inerek kahvaltımızı ettik. Ayrılma vakti geldiğinde sarılarak vedalaştıktan sonra resim sınıfına girdim. Öğrencilerin birkaçı hariç herkes yerine yerleşmişti. Sağ tarafta boş kalan yere yerleştim. Kollarımı göğsümde sabitlemiş, hocanın gelmesini beklemeye başladım. Yan taraftan gelen sesle kafamı çevirdim. Sınıftan birisi tuvalinin önündeki boyalardan birini düşürdüğünden ses çıkmıştı. Hocanın içeriye girmesi ile dikkatleri üzerine topladı.
"Merhaba arkadaşlar." elindeki taslak defterini ve kalemliğini masasına bıraktıktan sonra ortamdaki sessizliği bozdu.
"Ben Rudy Pankow. Resim öğretmeninizim. Önümüzdeki bir hafta birlikte olacağız. Sizinle sadece çizim değil, aynı zamanda heykel sanatına da göz atacağız." duraksadı. Titreyen telefonunu özür dileyerek sessize aldı. Devam etti.
"Sizi tanıyalım?" yönelttiği soruyla tanımadığım bir öğrenci ayağa kalktı.
"Ben Alvin. Aslında oyunculuk için gelmiştim ama kendimi tanımak istiyorum." dedi. Konuşması bittikten sonra farklı öğrenci kalktı. Titreşimini hissettiğim telefonumu cebimden çıkardım. Hem Anna hem de Aidan mesaj atmıştı. İlk Anna'nın mesajına girdim.
Anna💕
"Kızım! Tiyatro dersimize Aidan giriyor. Ve onu bizimle bir şeyler içip takılması için dışarıya davet ettik. Sende geliceksin çünkü Aisha'da plana daldı ama canını sıkma. Dersin nasıl geçiyor??"
"Dersim sıkıcı geçiyor. İlkokuldaki gibi ayağa kalkıp kendimizi tanıtıyoruz. Planınıza ben katılmassam daha iyi olur. Onu görünce kalp atışımı kontrol edemiyorum.."
"Melis saçmalama! Sende geliyorsun. Bence bu unutmana yardımcı olur."
"Bilemiyorum.."
Anna ile konuştuktan sonra Aisha'ya sinirlenmiştim. Derin bir nefes alarak Aidan'nın mesajını açtım.
