A Girl With An Extra Ordinary Gift ( A Simon Marcos Fanfiction Story)

Chapter 13

Pagkatapos naming kumain nagpresenta na si Elise na maghugas ng pinagkainan. Kaya dumerecho kame ni Simon sa sala.

Your house is beautiful. Sabi ni Simon saakin habang nililibot ng tingin yung bahay.
Salamat. Mahilig kase sila mom at dad na mga decorate at nakahiligan na din namin ni Elise kaya ganito ang bahay. Sagaot ko sa kaniya habang tinitignan ko rin ang palibot ng bahay.
Kayo lang nagdesign nito? He asked me na parang gulat na gulat at namamangha.
Oo kase ayaw ni dad na ibang tao ang magdecorate ng bahay. Bahay daw namin to kaya mga bagay na nagpapasaya at sumisimbolo saamin ang nakalagay dito. Sagot ko sa kaniya.
This is cool. Manghang sabi niya.
Halos lahat ng gamit at design dito is gawa namin. Some projects namin ni Elise sa school at yung iba ay ginawa lang namin. I said yo him.
Really? Gawa niyo halos lahat to? This is really wow. He said na manghang mangha. Hindi na naman ako nagtataka kase ganyan din si Amanda nung una siyang napapadpad dito sa bahay.
Meron kameng isang room dito na puno ng gawa namin. Do you want to see it? I said and asked him.
Really? I would be pleasured to see it. He said to me.
Tara dito. I said and tumango siya at dinala ko na siya sa show room namin ng artworks and crafts.
Wow. Tanging nasambit niya pagpasok namin sa loob.
Etong four corners ng room is assigned sa amin isa-isa. Pagpapaliwanag ko sa kaniya habang nililibot niya at tinitignan bawat sulok ng kwarto.
Ang ganda nito. Pagkapasok ko pa lang eto na yung nakakuha ng attention ko. Sabi pa niya habang nakatayo sa corner kaharap ng pinto.
This corner belongs to the most artistic sa family namin sabi nila. I said to him. Lahat naman kame mahilig sa arts and crafts pero meron talagang aangat yung skills sa ibang tao and yun yung may-ari ng corner kung saan nakatingin si Simon ngayon.
Really? Kaninong corner to? He asked me.
That is my corner. Simple kong sagot sa kaniya. Yep! That is my corner. Lahat sila sinasabi na ako daw yung pinaka artistic sa family namin.
Oh! So your really talented. Bakit hindi ka na lang magbenta ng mga ganito to support yourself and your sister? He complemented me and asked.
Hindi naman ganon kadali na gumawa ng mga ganito, it would take days or months to finish one of this and its also hard to sell it that instant. Sagot ko naman sa kaniya. Hindi naman kase madali makabuo ng isang product at lalo na yung ibenta to.
You have a point. I have noticed that your corner is ocean themed. He said to me.
Oo. Mahilig kase ako sa dagat. Everything about it makes me feel relaxed and kapag nasa dagat kase ako feeling ko wala akong problema, yung sobrang gaan lang ng pakiramdam ko. I said to him.
Yeah! Just by looking at this things, I feel relaxed already. He said.
Yeah! Sabi ko sa kaniya at tinuro ko na rin sa kaniya yung mga corners nila mom, dad at ni Elise.
Sobrang astig naman ng family mo. Ang ganda dito. He sad to me.
Hindi naman masyado. I answered him and nagpatuloy lang siya sa pagtingin sa mga arts and crafts doon. Wala ka bang lakad ngayon Si? I asked him. Baka may pupuntahan kase siya, CEO siya ng isang company at imposibleng wala siyang lakad kase si dad before parating wala at every Sunday lang ang free time niya.
Wala naman. I really went here to ask you out sana. He said to me ng nakatingin saakin at tumingin naman ako sa kaniya. Yun ay kung okay lang sayo. He added.
Okay lang naman saakin pero kailangan ko kaseng mag grocery mamaya. Sabi ko naman sa kaniya.
Pwede namang mamasyal muna tayo then mag grocery after. He said to me.
Sige ayos yan. Sabi ko sa kaniya. Mag aayos na ako at sabihan ko na rin si Elise na aalis tayo. I said to him again.
Sige. Maikling sabi niya kase busy pa din siya sa pagtingin sa mga arts and crafts.
Dito ka lang ba? I asked him and he just nodded kaya lumabas na ako dun.