A Girl With An Extra Ordinary Gift ( A Simon Marcos Fanfiction Story)

Chapter 23

Simon's POV

Sinusubukan ko pa rin tawagan si Eli pero hindi pa rin siya sumasagot. Saan ka ba nagpunta Eli? I am worried about you. Kung hindi ba naman ako tangga at sinigawan siya kanina sana nakausap ko man lang siya ngayon. I tried to dial her number again and to my surprise she answered it already.

Where are you? Bungad na sabi ko sa kaniya.
Hospital Si. Sagot niya saakin na ikinakaba ko. What is she doing in the hospital.
Bakit? May nangyari ba? May masakit ba sayo? Nagaalalang tanong ko.
Excuse me ma'am. Dinig kong sabi sa kabilang linya. Kausap ata si Eli.
I need to go Si. Sabi niya saakin at ibinaba agad ang tawag.

What the hell? I didn't even got the chance to ask her king saang hospital siya naroon. Ang daming hospital dito sa manila at saan ko naman siya hahanapin. Napasabunot naman ako sa buhok ko dahil sa inis at pagaalala.

Eli's POV

Nagmamadali akong umalis sa opisina matapos kong makatanggap ng emergency na tawag. Hindi ko na pinansin ang panenermon ni Simon kase mas importante saakin na makaalis agad. Hindi na nga rin ako nagkapagpaalam maski kila Amanda at Grace. Nakaupo ako habang naghihintay sa resulta ng laboratory at kanina ko pa din nararamdaman ang pagvibrate ng phone ko. Papunta pa lang ako dito sa hospital ay tumutunog na to. Kaya sinagot ko na ang tawag.

Where are you? Bungad na tanong ng nasa kabilang linya. Boses pa lang ay alam ko nang si Simon yun.
Hospital Si. Tanging sagot ko sa kaniya.
Bakit? May nangyari ba? May masakit ba sayo? Nagaalalang tanong niya saakin. Hindi ko siya nasagit agad kase nakikita ko ang doctor na papalapit saakin.
Excuse me ma'am. Sabi ng doctor saakin.
I need to go Si. Agad na paalam ko kay Simon sabay patay ng tawag sapagkat mahalaga ang sasabihin ng doctor saakin.

Ibinaling ko ang attention ko sa doctor pagkalagay ko ng cellphone ko sa bag ko.

Kamusta po ang kapatid ko? Tanong ko sa doctor. Si Elise kase isinugod sa hospital kaya agad akong pumunta.
Maayos naman po ang lagay ng pasyente. Mataas lang ang lagnat niya at napagod ito kaya nawalan ng malay. Kailangan niya lang magpahinga. Ililipat na siya sa private room maya maya. Sabi niya saakin kaya I was relieved. Akala ko kung ano nang masamang nangyari sa kapatid ko.
Salamat po doc. I said and tumango lang ito saakin.
Mauuna na ako, marami pa akong gagawin. Sabi niya at tumango ako at ngumiti sa kaniya. Umalis na din siya.

Ilang minuto pa ay nailipat na ang kaptid ko sa private room kaya doon naman ako nagbantay sa kaniya. Aalis muna sana ako para bumili ng makakain ng biglang bumukas ang pinto at bumungad doon si Simon. Nagulat pa ako sa kaniya ng bigla niya akong yakapin.

Anong ginagawa mo dito? Takang tanong ko sa kaniya.
Sorry. Malumanay na usal niya saakin.
Sorry for what? Tanong ko sa kaniya at humiwalay na siya sa yakap.
Sorry if I was a jerk and didn't even wait for you to tell me what really happened. Sabi niya saakin.
Yung tungkol ba sa kanina? I asked him at tumango naman siya. Wag mo nang isipin yun, wala yun ano ka ba. Sabi ko sa kaniya at bumuntong hininga naman siya.
Still, I am sorry. Sinserong sabi niya saakin at tumango ako sa kaniya.
Wala yun Si, naiintindihan naman kita. Sabi ko sa kaniya at ngumiti. Sinuklian din naman niya yun ng ngiti pabalik.
Ano palang nangyari sa kaniya? Tanong niya at tinuro pa si Elise na mahimbing na natutulog sa kama.
Kakarating ko lang kanina sa office when I received a call na sinugod daw siya sa hospital. Ang pagkasabi ay mataas daw ang lagnat niya. May himarang daw sa kaniyang dalawang lalake sa labas ng school niya. Paliwanag ko sa kaniya na bakas ang pagkagulat sa sinabi ko.
What? May humarang? Tanong niya saakin.
Yun yung sabi saakin. Maaga daw umuwi si Elise kase nga nilalagnat siya pero pagkalagpas niya ng ilang minuto mula sa gate ng school niya ay may humarang sa kaniya. Paliwanag ko sa kaniya.
But I saw you smiling earlier while talking? Takang tanong niya saakin.
Because my sister was still able to protect herself despite of her high fever. Sagot ko sa kaniya.
Wala man lang tumulong sa kaniya? Usisang tanong niya saakin.
Walang nagtangkang tumulong sa kaniya since puro estudyante din naman ang naroon. May tumawag naman agad sa security guard ng school pero medyo natagalan since medyo nakalayo na nga ng konti yung kapatid ko mula sa school. Paliwanag ko sa kaniya at tumango naman siya.
Nakapagreport na ba kayo sa pulis?tanong niya saakin.
Nakapag bigay na ng mga statement yung mga witness but since hindi pa nagigising yung kapatid ko till now, hindi pa siya nakakapagbigay ng statement. Sabi ko sa kaniya. Sabi kase ng doctor, it would take a while bago siya magising.
Anong sabi ng doctor niya? Tanong na naman nito saakin.
Ang sabi ng doctor kaniya, maayos na naman ang lagay niya at bumaba na din ang lagnat niya. Sadyang napwersa lang yung katawan kaya siya nahimatay. Kailangan niya lang magpahinga. Sabi ko sa kaniya.
Mabuti naman kung ganon. Sabi niya saakin at tumango ako. Kamusta ka naman? Nagulat naman ako sa biglang tanong niya.
Ayos naman na ako. Nagalala lang talaga ako kanina kay Elise. Sabi ko sa kaniya.
Lahat naman magaalala kung nakatanggap ng tawag na sinugod sa hospital ang sino mang malapit saatin. Sabi niya at tumango ako to agree with him.
Paano mo pala nahanap kung nasaan kame? Tanong ko sa kaniya. Hindi ko naman kase nasagot nung tinanong niya kanina kung nasaan ako, ang nasabi ko lang ay hospital.
I really don't know where to look for you so I decided na iisaisahin ko yung mga hospitals na malapit sa office. Sabi niya saakin kaya nagulat ako. I am just lucky na eto yung una kong pinuntah. Dagdag na sabi niya saakin. What a lucky guy he is. I directly asked kung may patient na Elizabeth Hernandez pero wala daw and ang meron lang ay Elise, kaya hiningi ko agad ang room number and went directly here. Sabi niya saakin.
Hindi ka man lang nagtanong what she look like? Tanong ko sa kaniya. Hindi lang naman si Elise ang may pangalang Elise Hernandez sa buong Pilipinas diba?
No! Malakas kase yung kutob kong it was Elise, your sister. Sabi niya saakin.
Napakaswerte mo naman talaga. You came to this hospital first and tama yung kutob mo that it was really Elise. I said with an awe. Tumango lang naman siya saakin.
I saw your about to leave when I arrived. You're going anywhere? Tanong niya saakin.
Yeah! I was about to go out and buy food for me and Elise. Sabi ko sa kaniya. Nagugutom na nga ako eh!
You haven't had dinner yet? Tanong niya saakin at tumango ako sa kaniya.
Nagugutom na nga ako actually. I said habang hawak yung tiyan ko.
I bought food before coming here. I left it in the car. I will just get it. Sabi niya saakin. Aba naman at handa siya.
I'll wait for you here. Sabi ko sa kaniya at tumango naman siya bago lumabas.