Abimin Kankası || Texting

AK/66

Yb geldii

Geçen bölüm Gece'nin doğum günü için Ateş'in yapacağı süpriz parti planını tahmin edene bölüm ithaf edicem dedim

Kimse tahmin edemedi djdkkfms

Bir kişi Ateş'in hediyesini tahminlemiş ama slaldkjaks

Kısa ama tatliş bölüm oldu

İyi okumlar :*

...

"Açmıyor ya" diye sitem ettim telefonu kulağımdan çekerken. Sırt üstü uzanmış Yade hafifçe bedenini bana döndürdü.

"Sabret biraz, o gerektiği zaman arayacak seni zaten" demişti. Saatlerdir Yade ile odama kapanmış bekliyordum. Neyi mi? Karan'ın bizi almaya gelmesini.

Bu gün benim doğum günümdü. Ve canım sevgilim, kumalarım, hödük abim başta olmak üzere deliler gibi merak ettiğim bir planın peşindeydiler. Ama kimse asla bana bir şey söylemiyordu.

Öyle ki sabahtan beri Yade'yi sıkıştırmaktan bir hal olmuştum. "İyi de ne zaman! Hayır yani, hazırlanmaya başlayalım diyorum cevabın, bekle. Hala niye gelmediler diyorum cevabın yine bekle. Bekle, bekle nereye kadar kardeşim! Akşam oldu?"

Belki bir şey söyler umuduyla yüzüne baktım. Ama onun benimle değil telefonu ile ilgilendiğini gördüm. Kaşlarım çatıldı istemsizce. Yüzünde ki sırıtışa bakacak olursak Karan'la mesajlaşıyor olması muhtemeldi.

"Ne konuşuyorsunuz siz" diye yükselip ekrana bakmak için ona doğru yöneldim. Ancak hızla telefonu kilitleyip benden sakladı. "Ya Gece! Napıyorsun! Amma sabırsız çıktın he. Sen böyle değildin" diye kızdı bana. Ardından uzandığı yerden kalktı.

"La havle! Hazırlanmaya başla. Hadi."

Verdiği komutla heyecanla yatağımdan kalktım. Ve başka hiç bir şey söylemeden ta iki gün önce ayarladığım kıyafetlerimi çıkardım dolabımdan. Normalde hazırlanmam uzun sürerdi. Ve çevremde ki herkes bundan şikayet ederlerdi. Ama o kadar heyecanlıydım ve o kadar meraklıydım ki bir çırpıda hazırlanmıştım. Bir çırpıda dediğim de yarım saat kadarcık bir süreydi.

Hazır olduğumda Karan bizi evin önünden almıştı. Ve yalnızca 5 dakika beklemesine rağmen tüm yol boyunca sitem etmişti.

"Yaklaştık sevgilim" dediği sıra Yade hareketlendi. Yanında duran çantasını açıp karıştırdı. Bir kaç saniye sonrasında siyah bir şey çıkardı çantadan.

"Başlıyoruz, hazır mısın?"

Sırıtarak sorduğu bu soruya kaşlarımı çatmadan edemedim. Bir anda elinde ki şeyi gösterdi. Bir göz bandıydı bu.

"Zamanı gelene kadar hiç bir şey görmemelisin."

Dediği gibi elinde ki siyah kumaş parçasıyla bana doğru atıldı. Ve gözlerimi bağlamaya çalıştı. Hızla onu durdurdum.

"Ya noluyor! Saçmalamayın ya! Göz bağlamak nedir" diye bağırmaya başlasamda beni dinlemedi. Süprizi ve planı bozmamam konusunda ikisindende ağır uyarılar yiyince gözlerimi bağlamalarına izin vermiştim.

Ve hiç bir şey göremediğim bir kaç dakikanın ardından araba durmuştu. Açılan kapı sesleri işittiğimde "hey! Beni burda bırakmayacaksınız değil mi? Umarım plan bu değildir? Hani ben karanlıkta bir başıma korkarım ya hani?" diye sitem ettim. O sıra kendi kapım açıldı.

"He Gece! Seni burda bırakıp biz içerde senin partini yapıcaz" diyerek alay etti Karan. Göz devirmek istedim ama gözlerim bağlı olduğundan göremeyecekti. Kolumu tuttuğunu hissettim. "İn şimdi, ben tutuyorum seni" dedi.