Abimin Kankası || Texting

AK/32

Ubaaaa

Abimin Kankası 160 k!

Neredeyse Hissiz'i geçecek kerata. Okunmalar, oylar, yorumlar öyle düzenli artıyorkiii. Sizi yiyesim geliyo.

Ve biliyorum, keşke okumalar yorumlar falan gibi bölümlerde düzenli olarak artsa diyorsunuz.

Ama napim?

Yetişemiyoruum.

Yani, uzun süre bölüm gelmediği için üzgünüm.

İyi okumalar.

...

Sorduğu soruyla olduğum yerde kalakalmıştım. Uzun süre cevap vermemem bir kenara bu kadar şaşırmam başlı başına şüpheli bir tavırdı.

Bu bir tuzak mıydı?

Kendimi toparlamaya çalıştım. "Ne alaka?"

Omuz silkip "orası bana kalsın" dedi. Alt dudağımı üst dudağımla ezmeye başladım.

"Bende numarası yok. Ama senin için isteyebilirim."

İçimde fırtınalar koparken bunları söylemek öyle zordu ki.

Karan için.

Onun için di bu yaptıklarım. Onu kaybetmemek içindi bu söylediklerim, bu oyunlarım.

Hataydı. En başında ona yazmak, onunla konuşmak bir hataydı.

Onun bana alışabileceğini imkansız bulmam bir hataydı. O da bir insandı ve bu durum imkansız değildi.

"Olur, teşekkür ederim. Görüşürüz."

Hızlıca konuşan Ateş'e sadece kafamı salladım ve hemen arkama döndüm. Yüzümü görememesinin verdiği rahatlıkla, hızla bir damla yaş süzüldü gözümden.

O, ona yazan kişinin Buse olduğundan şüphelenmişti. Değil mi?

Gerçek olan buydu..

Bu canımı yakmıştı evet ama neden? Zaten beni bulsun istemiyordum ki? Zaten tek korkum ona yazan kişinin ben olduğunu anlaması değil miydi?

Tek korkum abimin bana kırılması değil miydi?

Ne yapabilirdim ki? Şimdi arkamı dönüp ona o değil bendim diyemezdim. Karan'ın canını yakamazdım.

O benim aşık olduğum kişi olabilirdi. Ama Karan benim her şeyimdi.

6 yılım Ateş'i sevmekle geçmiş olabilirdi ama Karan, benim 18 yıldır sırtımı yasladığım duvarımdı.

Ne zaman başıma kötü bir şey gelse yardımıma koşardı. Ne zaman annemle aram bozulsa o düzeltirdi. Bazen yaptığım hataları üstlenirdi. Beni kollardı. Herkesten. Çok istediğim ama yapamadığım her şeyde bana yardımcı olurdu. Sırf yapabilmem için elinden geleni ardına koymazdı.

O benim her şeyimdi. O benim idolümdü.

O benim sadece abim değildi. Dostumdu, sırdaşımdı bazen annemdi bazen babamdı. Ama hep vardı.

Ve ben ne zaman onun kalbini kırsam bir şekilde toparlardım ama bu..

Bu öyle bir şey değildi işte.