Abimin Kankası || Texting

AK/27

Selam.

Bu aralar acayip şekilde bu kitaba bölüm yazmak, olayları ilerletip bir an önce kafamda ki kurguyu sizlere aktarmak istiyorum. Tabi kafamda müthiş ama yazınca ne kadar müthiş olur orası muamma.

Hissize bölüm bekleyenlerden şimdiden özür diliyorr iyi okumalar diliyorum efenim.

..

"Belki durup dururken yanına gelince söylediklerimi anlamsız buldun."

"Oysa vakit yoktu, ama sen haklıydın. Çünkü böyle şeyler aceleye gelmezdi."

Çalan şarkıya istemsizce eşlik etmeye başladığım sıra sırtımı yatak başlığına yaslayıp dizlerimi kendime çektim.

"Yalandan da olsa."

"Ne güzel güldün o akşam bana."

Gözlerimi kapayıp kendimi müziğe verdim. Aklımda, dün gece gerçekleşen, Ateş'in tüm gülüş sahneleri bir bir canlanıyordu.

Belki bana değil ama çok güzel gülüyordu..

Gözlerimi daha fazla dayanamayarak açtım ve boş duvarı izlemeye başladım.

"Belki tanışmak zor."

"İyi anlaşmak zor."

"Peki görüşmek çok mu kolaydı?"

Değildi. Karşısına çıkmam o kadar kolay değildi. Yapamazdım.

"Çok kısa bir zamanda belki birazda zorla bence gayet iyi de anlaştık."

Aklıma ona yazdığım ilk mesajlar gelince gülümsemeden edememiştim. Toplasan yalnızca bir kaç hafta konuşmuştuk. Ve o bana sırlarını açmıştı.

Gayet iyi de anlaşmıştık.

"Yalandan da olsa."

"Ne güzel güldün dün akşam bana."

Sözler ağzımdan istemsiz bir şekilde çıkarken dediklerimin farkına sonradan varıyordum.

Ne güzel güldün dün akşam bana.

Kendi halime acırken garip bir gülümseme vardı dudaklarımda. Acı dolu bir gülümseme.

Aniden kulaklarımda ki kulaklığı çekip çıkardım. Şarkı bana iyi gelmemişti. Hemde hiç.

Telefonun ekranını açıp müziği durduracağım sıra saatin 4 buçuk olduğunu görünce "yuh" diye bağırmıştım. Saat ne ara o kadar çabuk geçmişti?

Ya da daha doğru sormak gerekirse, ben o kadar saati neye harcamıştım?

Oflayarak yataktan kalktım. Çıkardığım kulaklığı komidinin üzerine bırakıp ilerledim. Odamın ışığını kapatıp yatağıma geri döndüm. Yatağın içine girip uykum olmamasına rağmen uyku pozisyonu aldım.
Allah'tan yarın hafta sonuydu.

Ama Yade ile buluşacağım için yinede erkenden kalkmalıydım. Umarım uykumu alabilirim diyerek gözlerimi kapadım. Çünkü uykusuz kaldığım her gün sadece uykusuz olmuyordum. Aynı zamanda huysuz, mutsuz, huzursuz birine dönüşüyordum.