Abimin Kankası || Texting

AK/44

Pff

Yine bölüm içerisinde Gece'den Ateş'in ağzına geçiş yapmam gerekiyor.

Bir bölüm içerisinde iki karakter ağzından yazmayı hiç sevmiyorum ama bunu yapmak zorundaaayıım.

Neyse elden gelen bir şey yok.

Bölümde ki şarkıyı hem buraya koyuyorum hem de Spotify çalma listesine ekliyorum. Şarkıyı istediğinde kalın istediğinde ince çıkarabilen karizmatik bir erkek sesiyle hayal edin.

(ATEŞİN SESİNİ BENİM ESKİ MANİTİN SESİ GİBİ HAYAL ETMEK! ÇIK AKLIMDAN)

Ve bu bölüm bol yorum bekliyoooruum

Hadi iyi okumalar.

...

Gece!

Sakin ol!

Sakinsin kızım.

Önemli değil gibi davran. Bu konuşmayı eninde sonunda yapacak!

Bırak yapsın. Bitsin gitsin.

Hadi kızım. Doğal davran.

"Seni dinliyorum."

İçimden kendimi gazlama serüvenimi tamamlayıp konuştuğumda bir ileri bir geri sürttüğü ayağında ki bakışlarını bana çevirdi. Ellerini üzerinde ki siyah eşofmanın ceplerine soktu. Boğazını temizledi.

"Hangi konu hakkında konuşmak istediğimi biliyorsun zaten."

Yavaşça başımla onayladım onu.

Çekingen tavırları ayağıyla oynaması ve yüzüme bakamaması utandığını mı gösteriyordu? Yoksa ben mi uyduruyordum.

Gerçekten artık şu konuşmayı yapmasını ben bile istiyordum. Bitsin gitsin moodundaydım.

Zaten bu gün yeterince güzel şeyler olmuştu. Birlikte şarkı söylemiştik!

Sesimi çok güzel bulduğunu tamı tamına iki kez söylemişti!

"Bak. O gün sana danışmadan sevgilin rölüne girmem çok yanlıştı."

Konuşmaya buradan girmesini beklemiyordum.

"Sana sormam gerekirdi. Aptalca davrandım."

Başımı önemli değil anlamında iki yana sallayarak konuşmaya devam etmesi için sustum.

"Diğer bir mesele ise.."

Beni öpmen mi?

"Ya ben ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum. Sadece özür dilerim."

Gözlerini benden çekmesi yetmeyince başını öne eğdi. Bu haline kıyamamama ne demeli peki?

Şu an ona sarılmak isterken sadece elimi omzuna atıp bana bakmasını sağladım.

"Ateş."

Gözleri gözlerimi bulduğunda gülümsedim. Ama ne kadar samimi bir gülüştü bu hiç bilmiyordum.

"Sorun değil. Yanlışlıkla olduğunu bende biliyorum. Her şeyin farkındayım. Unut gitsin. Seni suçlamıyorum ki bunu yapamam. Çünkü isteyerek yapmadığını biliyorum."

İyi izlediniz mi? İçim yanıp tutuşurken dışarıya ne kadar güzel farklı yansıttığımı?

Acaba konservatuar yerine oyunculuğu mu düşünseydim?

Kendi halime acıyarak gülmek istedim. Ama bunu yapmadım.

Öylece durup bana bakmaya devam etti. Hiç bir şey söylemedi. Sanırım bu kadar kolay olacağını düşünmüyordu.