YENİDEN, ESKİSİNDEN BAĞIMSIZ BİR ŞEKİLDE YAZILIYOR!
"Kırmızı tırnaklar, kanı örtmek içindi... Bir kadının kırmızısı
ihanetin, merhametsizliğin, habercisiydi...
Kırmızı son yazan bir renkti."
Beyaz duvarlar, siyah anılar, kırmızı kanlar. Her yeri sü...
Sizden birkaç ricam var. Oy ve yorum yapmayı unutmayın, ne kadar çabuk oy ve yorum o kadar çabuk bölüm demektir.
Satır arasına yorumlar yaparsanız çok çok sevinirim.
Sizleri seviyorum, iyi okumalar.
YORUM YAPMAYI VE OY VERMEYİ UNUTMAYIN.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Merve'nin kırmızı oje ayrıntısıı.)
🔺 🔻
'6. BÖLÜM: YALAN SARMAŞIKLARI'
Her sabah bir savaş, her akşam biryeniliş...
Gündüz ifadesiz, gece tanımsızdı.
Zihnim bir kör kuyuydu, beni yerden yere sürüyen kuyu... Çıkmaz yoktu, ışık yoktu, oksijen yoktu, insan yoktu ve en önemlisi o yoktu. Özgürlük benimle değildi.
Küçücük yaşımdan belli beni esir alan kör kuyular vardı. Daha yanlışı ve doğruyu bilmezken elime abimin kanı bulaşmıştı, babamın cesedi bulaşmıştı, ben o gece babamı havuzdan çıkardım, babamı havuzdan kurtardım belki ama ne babamın ruhunu ne de kendi ruhumu kurtarabildim. Ben ruhsuz kaldım, babam gitti ben kimsesiz kaldım. Babam benim en büyük dayanağımdı ya da ben öyle olmasını istiyordum. Abim vardı, ama artık yoktu çünkü ben onu öldürmüştüm, canını almış kanını elime bulaştırmıştım.
Pişman mıydım?
Hayır. Yine olsa yine yapardım, eğer o güne dönsem yine o silahın abime ne yapacağını bilmeden elime alır ve tetiğe basardım, hatta bir an bile düşünmeden.
